28/1/08

Το πατήσαμε







Μια ηλιόλουστη ημέρα, λίγο πριν η διαβολική κακοκαιρία χτυπήσει την Αθήνα, εμείς πατήσαμε… χιόνι.

Από την μονοήμερη (αναγκαστικά αφού τα Τρίκαλα Κορινθίας το προηγούμενο ΣΚ ήταν overbooked) εκδρομή μας.

24/1/08

Πρίβιουσλι ον λοστ


Κρατάω την αναπνοή μου (θα το έχω κολλήσει από το πολύ Pilates που κάνω τελευταία, κορμάρα θα γίνω και δεν θα με γνωρίζετε) και περιμένω να έρθει εκείνη η συγκλονιστική ημέρα που θα κάτσω αναπαυτικά στον καναπέ μου για να δω το πρώτο επεισόδιο της τέταρτης σεζόν του LOST! Στις 31 Ιανουαρίου θα δείξουν ένα recap (damn it) και μετά θα ξεκινήσουν κανονικά. Άντε, άντε, δεν αντέχω άλλο, και απορώ πως άντεξα τόσους μήνες. Που να γεννούσα κιόλας, ακόμη θα περίμενα.

Συγκλονίστηκα και από το θάνατο του Heath Ledger, κρίμα το παιδί, αληθινά κρίμα.

Και μην ξεχνάτε ότι…. Πιάσαμε την καλή!!! (ο νοών νοείτο).



p.s εννοείται ότι δεν θα αναφερθώ για τη ζαχοπουλιάδα, σας προτείνω όμως να δείτε την "εξιλέωση". Ένα μάθημα ζωής για τη συγνώμη και πως να τη ζητάς.

6/1/08

Ο σεισμός


Στον από κάτω όροφο μένει μια οικογένεια με τρία παιδιά, τρία αγόρια. Κατά καιρούς γίνονται ομηρικοί καβγάδες, του στυλ βρίζω, φωνάζω και πετάω πράγματα. Μερικές φορές είναι τόσο έντονοι που τους φαντάζομαι αιμόφυρτους στο πάτωμα, αλλά την επόμενη μέρα τους βλέπω χαμογελαστούς και ευγενικούς στο ασανσέρ. Όταν καυγαδίζουν, τρίζουν τα πατώματα, σπάνε πράγματα, χτυπάνε πόρτες. Με λίγα λόγια κάθε φορά αλλάζουν έπιπλα στο Ικεα. Και κατά πάσα πιθανότητα, οι αφορμές πρέπει να είναι τελείως χαζές, του στυλ γιατί κοιμάσαι ακόμη, είναι Σάββατο μεσημέρι, ή κάτι άλλο για το αυτοκίνητο κλπ. Anyway, σήμερα στις επτά και τέταρτο όταν ξυπνήσαμε από τον σεισμό, τους ακούσαμε να μιλάνε δυνατά. Και αφού ξεπεράσαμε την τρομάρα μας, αρχίσαμε να φτιάχνουμε φανταστικούς διαλόγους (που την βρήκαμε την όρεξη πρωινιάτικα;;;)

- Έγινε σεισμός ρε ξύπνα.

- Τι θες ρε μαλάκα, δεν ξυπνάω.

- Σου λέω έγινε σεισμός!

- Δεν ήταν το εστιακό βάθος του εδώ ρε, κοιμήσου.

- Μαγκιές; Σε μένα μαγκιές;

- Ναι ρε, αφού δεν ξέρεις τίποτα.

- 6,7 ήταν ρε μαλάκα. (χαστούκι)

- 6,2 ρε φλώρε. (χαστούκι)

Και μέσα στα γέλια μας ξαναπήρε ο ύπνος.

4/1/08

CHASING LIBERTY*




*δανείζομαι τον τίτλο από την ανάλαφρη ταινιούλα που πρόβαλε χτες το βράδυ το star και μας ταξίδεψε σε Πράγα, Βενετία, Βερολίνο και Λονδίνο, θυμίζοντας μας μερικά από τα ωραιότερα ταξίδια μας.



Βρίσκομαι στριμωγμένη ανάμεσα σε δυο εργασίες για το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και ξεκινάει το δημιουργικό μου άγχος. Στις προηγούμενες δυο πήρα καλούς βαθμούς, 8 στη Λογοτεχνία και 9 στην Ιστορία. Περάσαμε από τις καλύτερες διακοπές της ζωής μας πιστεύω, μια εβδομάδα και κάτι, ξεκουραστήκαμε, ήπιαμε τους καφέδες μας και φάγαμε του σκασμού. Ένα περίεργο συναίσθημα, γυρνάω για δουλειά και δεν με νοιάζει, δεν βαρυγκωμώ, αντίθετα, έχω όρεξη και δεν με νοιάζει. Νομίζω πως ζω μια καλή περίοδο στη ζωή μου. Από εκείνες που καταλαβαίνεις κάθε στιγμή και την εκτιμάς. I’ll be back. Καλή χρονιά!!





photo από flickr, atsuo