Καινούρια σελίδα

Ήμουν έτοιμη να γυρίσω σπίτι και να τα χώσω, να γράψω ένα κατεβατό στο blog για όλα όσα μου τη δίνουν αυτή την εποχή. Από τον καιρό και το ότι δεν ξέρω τι να φορέσω κάθε πρωί, από τη βαρετή δουλειά μου, από το άγχος για το διάβασμα, από την καθημερινότητα που μας έχει φάει τη ζωή, από το Πάσχα που δεν θα συνοδεύεται από κάποια εξόρμηση, από το ότι δεν έχω πάει να ανάψω ένα κεράκι στην εκκλησία και δεν έχω νιώσει τίποτα από την πασχαλινή προετοιμασία, από το μάτι που γλαρώνει κάθε βράδυ στις 11 και μερικές φορές δεν προλαβαίνω να σου πω ούτε καληνύχτα, από πολλά που με αγχώνουν και από άλλα που θέλω να διορθώσω.

Όμως τα πράγματα ήρθαν λίγο διαφορετικά σήμερα. Τελικά αν περιμένεις και ελπίζεις, κάτι καλό θα σου συμβεί σε αυτή τη ζωή. Βρήκα μια δουλειά. Στο αντικείμενό μου. Γιατί έψαχναν κάποιον σαν εμένα. Και με βρήκαν. Και με προσέλαβαν από την πρώτη συνέντευξη. Τσακ μπαμ. Και ξεκινάω μετά το Πάσχα. Την Τρίτη. Και είναι ακριβώς αυτό που ξέρω να κάνω. Και θα μου αρέσει. Και θα αρχίζω να τσιρίζω τώρα, να σας πάρω όλους αγκαλιά και να χοροπηδάμε σαν τρελοί. Και μετά να κλαίμε. Από χαρά. Γιατί πραγματικά υπάρχουν άνθρωποι που δίνουν ευκαιρίες. Μόνο που είναι κρυμμένοι. Και πρέπει να σκάψεις για να βρεις αυτό που υπάρχει. Γιατί υπήρχε και το ήξερα. Θα βάλω τα δυνατά μου. Είμαι τόσο μα τόσο ευτυχισμένη. Και σας αφιερώνω το τραγούδι της Λένας Αλκαίου που μου καρφώθηκε στο μυαλό αυτές τις λίγες ώρες μετά το «θαύμα»!!!!

Καινούρια σελίδα

Στίχοι: Χάρης Ρώμας
Μουσική: Χριστόφορος Γερμενής
Πρώτη εκτέλεση: Λένα Αλκαίου

Εκεί που έγειρα και κάθησα στο χώμα
κι είπα δεν έχει ούτε μπρος ούτε και πίσω
εκεί που έπαψα να αισθάνομαι το σώμα
κι έγινε αδιάφορο το πού και πώς θα ζήσω
είδα ψυχή μου την ψυχή μου να σηκώνεται
είδα το χέρι σου στο χέρι μου ν' απλώνεται
εκεί που έπαψα να ψάχνω για ελπίδα
ήρθες και γύρισες αγάπη μου σελίδα

Εκεί που όλα είχαν χαθεί
είσαι για μένα η στροφή
είσαι η αφή
είσαι το χάδι που το δέρμα μου ζητούσε
μες στης ψυχής μου τη βροχή
ήρθες απρόσμενη ευχή
είσαι η αρχή
είσαι το άλφα που η ζωή μου απαιτούσε
εκεί που όλα είχαν χαθεί

Εκεί που νόμιζα πως μπήκε η τελεία
ήμουνα έτοιμη την πένα να αφήσω
εκεί που χάθηκε η πίστη στη φιλιά
κι ήταν αδιάφορο τον ήλιο ν' αντικρύσω
είδα ψυχή μου την ψυχή μου να σηκώνεται
είδα το χέρι σου στο χέρι μου ν' απλώνεται
εκεί που έπαψα να ψάχνω για ελπίδα
ήρθες και γύρισες αγάπη μου σελίδα

Εκεί που όλα είχαν χαθεί
είσαι για μένα η στροφή
είσαι η αφή
είσαι το χάδι που το δέρμα μου ζητούσε
μες στης ψυχής μου τη βροχή
ήρθες απρόσμενη ευχή
είσαι η αρχή
είσαι το άλφα που η ζωή μου απαιτούσε
εκεί που όλα είχαν χαθεί

The gadget house

Τις κους κους λεπτομέρειες θα τις έχετε μάθει από αλλού, από εδώ και από εδώ. Εγώ όμως θα θίξω ένα άλλο θέμα του πολύ επιτυχημένου καφέ που έλαβε χώρα την προηγούμενη Πέμπτη κάπου στα Ανατολικά της Αθήνας (μη σε καρφώσω και στον κλέφτη Naf)!

Θα έπρεπε να το είχα καταλάβει από την πρώτη στιγμή όταν η φίλη Naf άνοιξε την πόρτα και πάτησε τον εξαψήφιο (ή μήπως πενταψήφιο) κωδικό για να απενεργοποιήσει τον συναγερμό. Welcome στο the gadget house.

Τους φαντάζομαι και τους δύο, Naf και σύζυγο, με μαύρες πλερέζες, να κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια στις διακοπές της ΔΕΗ. Αλλά ποιος ξέρει, μπορεί να έχουν και γεννήτρια.

Λοιπόν έχουμε και λέμε γιατί έχω εντυπωσιαστεί τα μάλα.

Τα στόρια άνοιγαν με τηλεκοντρόλ. Το φως στο δωμάτιο που είχα αφήσει το σακάκι μου άνοιγε με καθυστέρηση, με αποτέλεσμα να ψάχνω μία ώρα στα τυφλά, γιατί δεν είχα πατήσει το σωστό κουμπί. Μέτρησα τρεις οθόνες plasma εκ των οποίων η μία στο πάτωμα γιατί μάλλον περίσσευε, ψηφιακές κορνίζες, dvd και δεν συμμαζεύεται, σούπερ ντούπερ δωμάτιο για ηχογράφηση με την Καλομοίρα, έξι συνθεσάιζερ ή κάτι ανάλογο, aircondition σε κάθε δωμάτιο εκ των οποίων το ένα LG, το γνωστό με τον πίνακα. Ξεφυτρώνανε από παντού ψηφιακές μηχανές, εσπρεσσιέρες, εντοιχισμένες συσκευές στην κουζίνα, μίξερ, υπολογιστές, Jacuzzi και δεν συμμαζεύεται. Έχω την εντύπωση ότι ο Lupo δεν είχε κανένα κουμπάκι (του στυλ τώρα χέζουμε, τώρα κατουράμε, τώρα κοιμόμαστε, τώρα γαβγίζουμε) και επίσης να επισημάνω ότι έκανα άλλη μια ώρα στην τουαλέτα για να βρω πώς ανοίγει η βρύση να πλύνω τα χέρια μου. Για το design θέλει τον κόπο του.

Το σπίτι είναι καταπληκτικό με φοβερό διακοσμητικό touch, μεγάλη εντύπωση μου έκανε η ταπετσαρία στο σαλόνι και στα άλλα δωμάτια και το φοβερό μοβ χαλί. Δεν θα σταθώ σε τιποτένιες λεπτομέρειες όπως carrot cake όπως μερικές μερικές (αν και το καταβρόχθισα και πήρα και για το σπίτι, είπε η κοιλιόδουλη)

Μετά από όλα αυτά ζητώ από τη Naf να γίνει η προσωπική μου διακοσμήτρια, τώρα που πάμε κι εμείς να αγοράσουμε σπίτι και να με ενημερώσει επίσης που είναι η άκρη του ουράνιου τόξου για να βρω τον πολυπόθητο κουβά με τις λίρες.

Ευφορία-Εφορία

Όταν παντρεύεσαι είναι όλα μέλι γάλα, όταν ένα χρόνο μετά συνειδητοποιείς ότι πρέπει να υποβάλλετε μαζί φορολογική δήλωση αρχίζουν τα παρατράγουδα. Έτσι λοιπόν μια ξένοιαστη μέρα πήρα τη λογίστρια μου να της ανακοινώσω ότι παντρεύτηκα (τι γκάφα, δεν την είχα καλέσει στο γάμο, αλλά που να τη θυμηθώ, μια φορά τον χρόνο τη βλέπω) και αυτή μου επισήμανε ότι πρέπει να καταθέσουμε μαζί Ε9, ΤΩΡΑ, νωρίτερα από τη δήλωση, κι ας μη έγινε μεταβολή ακινήτων (τόση προίκα πήρε ο κύριος, δεν είναι μεταβολή αυτό;) αλλά και μόνο ο γάμος θεωρείται μεταβολή.

Μας συμπληρώνει το ωραίο μας μπλε χαρτάκι, σε τρία αντίτυπα με τη μέθοδο «καρφιτσώνω τις σελίδες προσεκτικά, βάζω το καρμπόν, γράφω, ξεκαρφιτσώνω, βγάζω το καρμπόν». Ο γαμπρός λέει θα πρέπει να αλλάξει εφορία, τελικά πρέπει να αλλάξω κι εγώ (γιατί τόσο καιρό κάνω δήλωση στην εφορία κοντά στο παλιό μου σπίτι) και Θέε μου γιατί τέτοιοι μπελάδες στο κεφάλι μου;;;

Κάνω κοπάνα από τη δουλειά και ο γαμπρός έχει ρεπό οπότε το εκμεταλλευόμαστε. Ξυπνάμε χαλαρά κατά τις 10 και πάμε στην εφορία της περιοχής μας.

- Γεια σας ήρθαμε να αλλάξουμε εφορία, να έρθουμε στη δικιά σας που είναι πιο καλή.

- Που μένετε;

- Σπιτάκι γωνία αριθμός 3

- Α. Εμείς είμαστε από το σπιτάκι γωνία αριθμός 10 και πάνω. Πρέπει να πάτε στην άλλη εφορία που είναι αλλού και καθόλου κοντά στο σημείο που βρίσκεστε αυτή τη στιγμή!!!!!

- Εντάξει.

Εντωμεταξύ παρατηρώ στο πίνακα ανακοινώσεων κάτι ρητά από διάσημους φιλοσόφους και μου κάνει εντύπωση!

Παίρνουμε ταξί. Πάμε στην εφορία Β’.

- Γεια σας ήρθαμε να αλλάξουμε εφορία, να έρθουμε στη δικιά σας που είναι καλύτερη κι από την προηγούμενη.

- Που μένετε;

- Σπιτάκι γωνία αριθμός 3.

- Εντάξει σωστά ήρθατε.

(ανακούφιση)

- Κύρια μου, εσείς εμφανίζεστε στο σύστημα με δύο ΑΦΜ.

- Ναι, είμαι η αδελφή του Ρωχάμη και είχα παντρευτεί κι ένα φεγγάρι τον Μπιν (Λάντεν), έχω και κάτι off-shore εταιρείες, καταλαβαίνετε, το χρήμα να ξεπλένεται.

- Ναι, υπάρχει πρόβλημα, θα πρέπει να πάτε εκεί που ανοίξατε το παλιό σας ΑΦΜ και να το διαγράψετε.

- Ναι αλλά εκείνη η εφορία είναι εκτός Αθηνών. Μήπως να κάνουμε κάτι από εδώ;

Τελικά επικρατεί ψυχραιμία και διαγράφω το ΑΦΜ από εκεί. Καταθέτουμε τα χαρτιά για την αλλαγή της εφορίας και μας μένει να καταθέσουμε το Ε9.

-Στον γκισέ απέναντι.

Περιμένω για δέκα λεπτά σε λάθος γκισέ. Ο νόμος του Μέρφυ.

Παρατηρώ κι άλλα ρητά με post-it. Φιλόσοφοι μας βγήκαν οι εφοριακοί.

Περιμένω για 30 λεπτά στον σωστό γκισέ με μόνο τρία άτομα στην ουρά.

Η κυρία που απασχολεί την υπάλληλο τριπλοτσεκάρει μαζί της στον υπολογιστή που έχει γίνει το λάθος και δεν περνάει κάτι. – Να το κάνουμε άλλη μια φορά;

-Οχιιιιιι!

Φτάνει η σειρά μου. Της το δίνω, το σφραγίζει. Πέντε δευτερόλεπτα.

- Που είναι το τρίτο αντίγραφο;

- Σπίτι μου, για μένα δεν είναι.

- Α, ναι!

Πάλι καλά που δεν μου ζήτησε να δει και το δαχτυλίδι αρραβώνων.

Εντάξει δεν ταλαιπωρηθήκαμε και πολύ. Αλλά αποζημιωθήκαμε μετά που περπατήσαμε από Ούλωφ Πάλμε μέχρι την πλατεία του Αγίου Θωμά (καίμε θερμίδες) για να πιούμε καφέ στην καφετέρια της πλατείας και να μας σερβίρουν το φρέντο αντί με κουλουράκι, εντελώς δωρεάν, με ντόνατς με σοκολάτα (παίρνουμε θερμίδες). Και όλα αυτά στην προνομιακή τιμή των 4,20 ευρώ ο καφές με ένα μπουκάλι νερό δώρο.

Μις σκισμένο μανίκι

Η δουλειά μου είναι χειρωνακτική, χαλάω τα όμορφα χεράκια μου στο πληκτρολόγιο και τα όμορφα ματάκια μου στην οθόνη του υπολογιστή. Όμως πρόσφατα ανακάλυψα ότι χαλάω και τα μανίκια μου… Λοιπόν, προσέξτε, κρατάω το αριστερό χέρι σταθερό και το δεξί πάει αριστερά δεξιά από τα νούμερα στα γράμματα. Χρατς χρουτς χρατς χρουτς, το μανίκι τρίβεται στο γραφείο. Έχω χαλάσει τρεις μπλούζες και μια ζακέτα.

Θέλω επίδομα ρούχων.

Θα γράψω ποστ

Καλό μήνα!