30/8/08

Άρση Βαρών


Δεν είμαι χαζή, ούτε ξανθιά (όχι ότι έχω τίποτα με τα κορίτσια) αλλά τώρα τελευταία πετάω κάτι …κοτσάνες και γελάμε ένα ολόκληρο δεκαπενθήμερο. Παράδειγμα θέλετε; Παράδειγμα θα σας δώσω. Πριν από λίγες ημέρες αγοράσαμε τη νέα μας τηλεόραση 32 ιντσών, την οποία εγώ με τα χεράκια έβγαλα από το κουτί της και την εναπόθεσα στη θέση της παλιάς, η οποία βρήκε προσωρινά τη νέα γωνιά της στο πάτωμα. Δεν ήταν και πούπουλο αλλά έκανα καλή «λαβή» και τα κατάφερα (τι τους θέλουμε τους άνδρες και τέτοια…). Μετά από λίγο, παρατήρησα ότι στο τεράστιο κουτί της, κάτω δεξιά έγραφε το εξής «200 kgf». Και σκέφτεται το μυαλουδάκι μου: «Καλά; Σήκωσα 200 κιλά!»

Χειροκρότημα, αυλαία, έρχεται ο Πρόεδρος της ΔΟΕ, κάτι γυαλίζει στο χέρι του, είναι το χρυσό, σκύβω, το φοράω στο λαιμό, ακούμε όλοι συγκινημένοι τον Εθνικό Ύμνο, έκανα την Ελλάδα υπερήφανη, γυρνάω, στο αεροδρόμιο μου δίνουν δάφνινο στεφάνι, πάμε στο Καλλιμάρμαρο, τιμές αρχηγού κράτους και δεν συμμαζεύεται…

Και ρωτάω: «Ρε παιδιά 200 κιλά είναι η τηλεόραση; Κι εγώ την σήκωσα ε;»

Ξαφνικά γυρίζει ο αδερφός μου και ο άντρας μου και με κοιτάνε, μη μπορώντας να πιστέψουν αυτό που άκουσαν. Και με μια φωνή λένε «Πας καλά;»

Και μετά ξεκινάει το δούλεμα και το λένε σε όποιον έρχεται.

Μια φίλη στη βεράντα λέει «Είμαι πολύ κουρασμένη για να σηκωθώ να φύγουμε»
«Δεν πειράζει, θα σε κατεβάσει η Ελένη κάτω με την καρέκλα!»

Το κορυφαίο του αντρούλη, σκεπτόμενος εμένα στο καινούριο σπίτι μας να λέω
«Βαριέμαι να κατεβάσω τα ρούχα κάτω, θα ανεβάσω το πλυντήριο πάνω!!»

Γελάγαμε για πάνω από 10 λεπτά και πρέπει να μας άκουσαν μέχρι το Χαλάνδρι.

Για τους αμύητους σαν κι εμένα Kgf μπορεί να μοιάζει με μια ματιά με κιλά αλλά δεν είναι. Σημαίνει kilogram force, δηλαδή the force exerted by Earth's gravity on one kilogram of mass και απ’ ότι μου εξήγησαν είναι τα 200 kgf είναι όσα μπορεί να αντέξει το κουτί για να τοποθετήσεις από πάνω του. Λίγο χαζό μου ακούγεται αλλά… πάλι καλά που δεν το μπέρδεψα με την Κα Γκε Μπε.

Update: Ένα καλό επίσης που έχω πει είναι όταν είχα πάρει σε delivery για παραγγελία και στο τέλος μου λένε στο τηλ. "Είναι 10 και 20, θα έρθουν σε 35 λεπτά. " Κλείνω το τηλ., κοιτάω το ρολόι και λέω "Τι 10 και 20 λέει; 11 είναι η ώρα!"
Μόνο που αυτός εννοούσε πόσο στοίχιζε η παραγγελία, δεν με ενημέρωνε για την ώρα!!!

χαχαχα

24/8/08

Το φεγγαράκι ανατέλλει πίσω από το βουνό, την ημέρα της πανσελήνου, η θέα από το καλοκαιρινό μας καταφύγιο θα ζεστάνει την καρδιά μου τον χειμώνα.


Σκέφτομαι ότι όταν είμαι πολύ ευτυχισμένη, δεν έχω χρόνο ή διάθεση να γράψω, μόνο όταν καταλαγιάσει η χαρά παίρνω μολύβι και χαρτί, laptop εν προκειμένω. Αντιθέτως, όταν οι ημέρες είναι αδιάφορες, χωρίς ιδιαίτερες συγκινήσεις, βρίσκω πάντα κάτι να γράψω, για να ανέβει η διάθεση.

Το dream house είναι γεγονός, το βρήκαμε και προχωράμε. Τέλος Σεπτεμβρίου θα είμαστε μέσα. Μας περιμένει πολύ δουλειά αλλά η μετακόμιση δεν με τρομάζει. Αντίθετα με εξιτάρει, κούτες ανοιχτές κι εμείς προσεκτικά να τοποθετούμε αντικείμενα, να χτίζουμε τουβλάκι, τουβλάκι τη νέα μας ζωή. Ξεφυλλίζω περιοδικά διακόσμησης, σερφάρω στα αγαπημένα μου site αλλά τώρα τα κοιτάω με άλλο μάτι, ο χώρος έχει βρεθεί, εκεί θα στεγάσουμε τα όνειρά μας.

Πρέπει να ψάξω επισταμένα για μια δουλειά, αυτή τη φορά δεν έχει νόημα να επαναπαυτώ, είναι πολυτέλεια να κάθεσαι, είναι τεμπελιά. Δεν ξέρω γιατί σε αυτό το θέμα είμαι τόσο άτυχη, τίποτα δεν μου κάθεται, ενώ γνωρίζω πολύ καλά πως έχω τις δυνατότητες να κάνω κάτι μοναδικό στη ζωή μου. Σύντομα θα έρθουν και τα βιβλία από το Πανεπιστήμιο, θα ήθελα να τους ρίξω μια ματιά πριν τα πάρω στα σοβαρά. Days go by, my friends

1/8/08

Friday night thoughts


Στα μικρά μικρά σε θέλω
Στα μικρά μικρά σε ψάχνω
Λεπτομέρειες μικρές
που με κρατάνε στη ζωή