1/12/15

Cooking party

Το ορκίζομαι δεν ήταν δική μου ιδέα! Δεν έπεισα εγώ το παιδί μου να κάνει πάρτυ μαγειρικής. Εκεί που κάναμε ένα brainstorming πέταξε την ιδέα και συμφώνησα. Μετά ξεκοκκαλισα το Pinterest και κράτησα σημειώσεις. Χρησιμοποίησα ό,τι είχα αλλά ό,τι αγόρασα ήταν εξαιρετικά φθηνό. Ας πούμε έφαγα τον κόσμο να βρω κουτάλα με 1 ευρώ. Δεν δεχόμουν να αγοράσω πιο ακριβή. Και βρήκα. Δεν ήταν μόνο οικονομικό το θέμα αλλά ήθελα πραγματικά να κάνω ό,τι είχα φανταστεί με το μικρότερο δυνατό κόστος και με υλικά που είχα ήδη στο σπίτι.

Το concept φέτος ήταν να καλέσουμε μόνο κάποιες φίλες της, τις πιο καλές. Δηλαδή μόνο κορίτσια και δυο ξαδέλφες αγαπημένες. Έτσι το σύνολο ήταν 8 κορίτσια. Μάλλον για αυτό μπερδεύτηκα και έβαλα 8 κεράκια στην τούρτα. Αλλά κάποια στιγμή πραγματικά ζαλίστηκα γιατί εκτός από οικοδέσποινα (που δεν πρέπει να ήμουν και πολύ καλή), ήμουν κυρίως ανιματέρ! Βοηθός. Απίκο.
Είχα οργανώσει 7 δραστηριότητες. Και, χωρίς να περιαυτολογώ ήταν όλες σούπερ επιτυχημένες.
Τα κορίτσια δεν σήκωσαν κυριολεκτικά κεφάλι από τις 6 έως τις 9:30 γύρω από το τραπέζι της τραπεζαρίας. Γελούσαν, κατασκεύαζαν, έπαιζαν, δημιουργούσαν.


Να τα πάρουμε από την αρχή;
Αχ δεν ξέρω, αν είναι πρωί, πάρε πολύ καφέ, αν είναι βράδυ, βάλε το κρασάκι σου και κάνε scroll down.


Καταρχάς το cooking party είχε πρόσκληση μια ποδιά.


Και μετά είχα και μια κανονική ποδιά για κάθε καλεσμένη μαζί με ένα μαγειρικό σκούφο.
Τους χάρτινους σκούφους τους παρήγγειλα από το easyu.gr , ενώ τις ποδιές τις έφτιαξα μόνη μου χρησιμοποιώντας την πιο φθηνή πετσέτα κουζίνας από το ΙΚΕΑ (νομίζω έκανε 0.60) και λίγη πουά κορδέλα.

Ιδού οι μαγείρισσες.


Το τραπέζι της τραπεζαρίας ήταν το φοκαλ πόιντ του πάρτυ. Θα ήμασταν λίγα άτομα και βόλευε πάρα πολύ. Για αρχή έβαλα μόνο τα απαραίτητα. Τις ποδιές πάνω στις καρέκλες και τους σκούφους στο τραπέζι. Τα ψεύτικα γλυκάκια για ντεκόρ, μερικά τα είχα φτιάξει παλαιότερα εγώ και τα άλλα είναι από το ΙΚΕΑ. Έβαλα επίσης και κάτι ωραία σοκολατένια κουταλάκια που έφτιαξα σε μια εκπληκτική φόρμα που βρήκα στο jumbo.







Όταν ήρθαν όλα τα κορίτσια ξεκινήσαμε λίγο χαλαρά. Να ζωγραφίσουμε το αγαπημένο μας φαγητό. Είχα ήδη κόψει μεγάλα κομμάτια από χαρτί και είχα κάνει το περίγραμμα ενός πιάτου. Τα υπόλοιπα ήταν στο χέρι τους, φτιάξανε κεφτεδάκια, burger (η Μιράντα φυσικά), καρμπονάρα, κλπ κλπ. Έγραψαν το όνομά τους και κολλήσαμε τις ζωγραφιές στον τοίχο.



Αμέσως μετά φτιάξαμε κολιέ και βραχιόλια από μακαρόνια. Είχαμε βάψει πριν από λίγες ημέρες μισή συσκευασία πένες με διάφορα χρώματα ζαχαροπλαστικής και ήταν σούπερ. Είχα κόψει και τα κορδελάκια και είχα κάνει έναν κόμπο στην άκρη για να μη φεύγει το πρώτο μακαρόνι.



Το πρώτο παιχνίδι που παίξαμε ήταν άκρως διασκεδαστικό και πολύ πολύ ....απλό! Αυτά τα μικρούτσικα marshmallows τα είχα πάρει από το Tiger σε ανύποπτο χρόνο και μου ήρθε φαεινή ιδέα. Τα έβαλα σε ένα μεγάλο μπολ και ο σκοπός του παιχνιδιού ήταν να τα μεταφέρεις σε ένα άλλο πιο μικρό με μια κουτάλα της σούπας. Και όλα αυτά με κλειστά τα μάτια. Όσα όμως έπεφταν κατά λάθος από έξω, όλοι οι υπόλοιποι θα τα έτρωγαν. Αυτό το παιχνίδι το παίξαμε πάρα πολλές φορές. Ήταν πολύ αστείο όταν τα καραμελάκια έπεφταν έξω και όλες τους τρέχανε να τα φάνε. Φαντάζομαι το ίδιο παιχνίδι μπορεί να γίνει με ποπ κορν αλλά νομίζω ότι αυτά τα marshmallows ήταν ιδανικά.
















Μετά τους εξήγησα ότι επειδή δεν είχα πολύ χρόνο στην προετοιμασία, ήθελα τη βοήθειά τους.
Και εμφάνισα 8 ατομικές τουρτίτσες για να τις στολίσουν. Οκ φαίνεται τεράστιο project αλλά believe me δεν ήταν. Είχα πάρει έτοιμο παντεσπάνι και είχα κόψει κύκλους με ένα ποτήρι παιδικό. Κάθε τουρτίτσα είχε τρεις στρώσεις και ανάμεσα μια κρέμα σαντιγί με μπανάνα. Από πάνω σκέτη άσπρη σαντιγί. Και η κανονική μεγάλη τούρτα ήταν ακριβώς η ίδια. Οπότε στην ουσία μια συναρμολόγηση έκανα.
Για στολισμό είχα διάφορα sprinkles από πέρυσι (από το frozen) που δεν είχαν λήξει (!) και κάτι σημαιάκια παμπάλαια που είχα φτιάξει για το etsy. Φυσικά τους έδωσα και τα marshmallows που περίσσεψαν από το προηγούμενο παιχνίδι και άρχισε ο στολισμός. Η Μιράντα δεν ήθελε να στολίσει και απλά άρχισε να τρώει. Γενικά η διάθεσή της δεν ήταν και καταπληκτική, πράγμα που δυσκόλευε λίγο το juggling το δικό μου.























Κάπου εδώ αν θυμάμαι καλά κάναμε ένα διάλειμμα για να σβήσουμε τα κεράκια.
Το κορίτσι μου έγινε 6 χρονών!!!!!!!!!





Κάναμε κι άλλο διάλειμμα για να φάμε κάτι και να πάρουμε δυνάμεις και συνεχίσαμε με το επόμενο παιχνίδι. Πίτσες!!!
Είχα αρκετά μικρά κομματάκια από τσόχα που είχα προνοήσει και δεν είχα πετάξει. Έτσι έκοψα τυρί, πεπερόνι, πιπεριά, ζαμπόν, μανιτάρια, ντομάτα. Τα βασικά υλικά για μια πίτσα. Για το ζυμάρι, εντάξει υπερέβαλα λίγο! Έραψα 8 πίτσες με άσπρη τσόχα με μια τσαχπινιά στην άκρη που έμοιαζε σαν την πραγματική άκρη της πίτσας που έχει ξεροψηθεί.
Η καθεμία έφτιαχνε την πίτσα της ξανά και ξανά και της έφερνε στον φούρνο να της ψήσει. Φούρνος ήταν ένα κουτί παπουτσιών όπου είχα κάνει ένα άνοιγμα, Δεν ασχολήθηκα πολύ με το φούρνο αλλά μια χαρά ήταν τελικά.
Τα κορίτσια είχαν πολύ όρεξη να συνθέσουν πίτσες, όμως η παιδική φαντασία πήγε το παιχνίδι αλλού! Πραγματικά συγκινήθηκα με τις δημιουργίες τους! Εννοείται πως πήραν το ζυμάρι και όσα υλικά ήθελαν στο σπίτι για δωράκι.




























Και μετά είχαμε παιχνίδι γευσιγνωσίας με ...κλειστά μάτια!!
Είχα ετοιμάσει κάποιες πολύ κοινές γεύσεις σε χαρτάκια από cupcakes στη φόρμα για τα κεκάκια. Μετά κάλυψα όλη τη φόρμα με αλουμινόχαρτο για να μη βλέπει κανείς τις γεύσεις και μοίρασα στον καθένα από ένα πηρουνάκι. Εγώ τρυπούσα λίγο το αλουμινόχαρτο και τους έδινα να δοκιμάσουν. Σε αυτό το παιχνίδι έγινε χαμός! Σηκώθηκαν ακόμη και όλοι οι μεγάλοι να το παρακολουθήσουν! Ηταν πολύ ωραίο και το κάναμε ξανά και ξανά, κι ας είχαν αποκαλυφθεί όλες οι γεύσεις.
Είχα βάλει σοκολατάκι, τυρί φέτα, κέτσαπ, δημητριακά, ζαμπόν, μαρμελάδα φράουλα, μαρσμέλλοους, φρυγανιά, σαντιγύ, μουστάρδα, βούτυρο και γιαούρτι.









Και το τελευταίο ήταν μια κατασκευή. Οι κουτάλες που λέγαμε! Επιστράτευσα ό,τι είχα και δεν είχα από μικρά κομματάκια ύφασμα, κορδέλες, τούλια, πομ πομ, μαλλί πλεξίματος σε διάφορα χρώματα κλπ κλπ μαζί με κόλες, ματάκια και μαρκαδόρους και δημιουργήθηκαν υπέροχες κοπελίτσες. Λυπάμαι που δεν τις φωτογράφισα όλες. Μερικές ήταν πραγματικά υπέροχες. Φυσικά η καθεμία ακολούθησε τη δημιουργό της στο σπίτι.


























Κάπου εδώ τελείωσαν οι δραστηριότητες και τα κορίτσια σηκώθηκαν να χορέψουν. Είχε πάει ήδη 9!!
Σε λίγο όταν έφευγαν ήταν πραγματικά ενθουσιασμένες και η Δανάη είχε ένα χαμόγελο ως τα αυτιά!

Νομίζω ότι ήταν το καλύτερο πάρτυ που έχω διοργανώσει, σε αυτό το crafty επίπεδο, εξαιρετικά low budget, αν σκεφτείς ότι η τούρτα και τα υπόλοιπα ήταν δική μου κατασκευή.

Και του χρόνου κοριτσάκι με άλλες ιδέες!


Να σε χαιρόμαστε και να κρατήσεις για πάντα τις φιλίες αυτές στη ζωή σου!
Τις λαμπερές και χαμογελαστές φίλες σου! Αυτές οι αναμνήσεις αξίζει να μείνουν!
Και αυτό το ποστ το αφιερώνω σε εσάς κορίτσια, όταν θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές σε 20 χρόνια!
Και για να ξέρετε, αυτή τη τρελή μάνα που θα δείτε σε κάποιες φωτογραφίες με τη μπλούζα με τα τρελά πουλιά, εγώ είμαι!