29/3/13

Ατάκες Δανάης

Η Δανάη είναι 3 χρονών και 4 μηνών και λέει συνέχεια εξυπνάδες. Enjoy!


Μπαίνουμε στην τελική ευθεία με το αυτοκίνητο για το σπίτι της μαμάς μου.
- Σε λίγο φτάνουμε στον προορισμό μας.


Μιλάει η μαμά μου στο τηλέφωνο και λέει: - Χίλια Ευχαριστώ.
Δανάη: Όπως όταν σπάζει ένα βάζο.
(υποθέτω ότι ο συνειρμός ήταν με το "χίλια κομμάτια")

Σιδερώνω και πάει στα παιχνίδια της.
- Ο καθένας θα κάνει τη δουλειά του.

Της κάνω κήρυγμα ότι παραγγέλνει διάφορα να τις φτιάξω, τοστ, σοκολάτα, φρουτόκρεμα και μετά δεν τα τρώει. Με ακούει αμίλητη. Κάποια στιγμή μου λέει:
- Τώρα μαλώνουμε;


Η Μιράντα μασουλάει συνέχεια ψωμιά.
Της λέω: - Είσαι ψωμού, Μιράντα.
Της λέει η Δανάη: - Είσαι ένα ψωμού, Μιράντα.


Της ψιλοδιηγούμαι πώς γνωριστήκαμε με τον μπαμπά της, πως παντρευτήκαμε κλπ.
- Όταν αγαπηθήκαμε, σε φτιάξαμε.
- Μου βρήκατε τα κομμάτια;

Η Μιράντα ξυπνάει κλαίγοντας.
-Μήπως είδες κανένα κακό όνειρο;


Θα την κοιμίσει ο μπαμπάς της. Δεν λέει τίποτα αλλά δεν το δέχεται και 100%.
- Καληνύχτα. Θα σε σκέφτομαι από μέσα μου.


Μια νύχτα δυσκολεύεται να κοιμηθεί και ξαναέρχεται στο σαλόνι.
-Δεν μπορώ να κοιμηθώ ούτε λεπτό.
-Γιατί;
-Δεν ξέρω. Κάτι δεν με αφήνει να κοιμηθώ μέσα μου.


Για 100η φορά λέω:
-Δανάη έλα να πιείς το γάλα σου. Χωρίς πλάκα.
- Το παιδί σου κάνει κάτι καλό. Θέλει να παίξει.


Περιμένουμε τον μπαμπά της να βγει από το σπίτι να φύγουμε. Αργεί.
- Άντε μπαμπά. Μου έχεις καταστρέψει τη ζωή.


Τρώμε σκέτη πιτούλα, αυτές για τα σουβλάκια.
-Τι έχεις βάλει μέσα;
-Τίποτα, σκέτη πίτα είναι.
-Αφου μυρίζω κάτι υλικά.


Βλέπουμε Τζακ και η Φασολιά.
-Μαμά αυτοί είναι φτωχοί;
-Ναι θα πουλήσουν την αγελάδα γιατί δεν έχουν να πληρώσουν το ενοίκιο.
-Ούτε τα κοινόχρηστα;


-Αυτό το πάτωμα όλο τρίζει. Αμάν. Να το αλλάξουμε ή να πάμε σε ένα ξενοδοχείο.


-Ξέρεις πώς με είπε ο μπαμπάς; "Αγάπη μου". Νομίζω ότι με αγαπάει.


Ζωγραφίζει ένα γαμπρό και μια νύφη.
-Φτιάξε και έναν παπά.
-Δεν μπορώ γιατί δεν ξέρω να κάνω τα μούσια του.



Βλέπουμε μπάσκετ.
Της λέω: -Ωραίος ο Πρίντεζης.
- Τον θες;



-Εξηγήστε μου γιατί δεν μπορώ να πιω μπύρα.



Παίζουν με τη Μιράντα και γελάνε. "Εχουμε σπάσει γέλιο"



-Σε αγαπώ πολύ μαμά. ΠΑΥΣΗ. Αλλά θέλω να με ακούς.



Είμαστε στο δρόμο με Δανάη και Μιράντα. Με παίρνουν τηλέφωνο από το γυμανστήριο να μου κλείσουν ένα δωρεάν ραντεβού για το τμήμα αισθητικής! Τους λέω ότι δεν ξέρω πότε μπορώ, να με πάρουν από Δευτέρα.
- Ποιός ήταν;
-Από το γυμναστήριο.
-Έπρεπε να τους πεις (ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ) "Δεν μπορώ τώρα. Είμαι με τα παιδιά μου"




-Δεν ήθελα ο ντιέγκος να τελειώσει.


 

27/3/13

Hot air balloon party

Το Μιραντάκι μου λοιπόν έγινε ενός έτους. Τα πρώτα γενέθλια είναι τόσο συναρπαστικά για όλους εμάς αν και το ίδιο το ανθρωπάκι δεν καταλαβαίνει ακριβώς τι έχει συμβεί. Απλά ένα απόγευμα μπαίνει μπαίνει κόσμος στο σπίτι, με σακούλες και δώρα και κάποια στιγμή εκεί που παίζουμε εμφανίζεται μια τούρτα και ένα κεράκι και αυτή πρέπει να το σβήσει. Μμμμμμ.
Το πρώτο πάρτυ της Μιράντας ήταν οικογενειακή υπόθεση. Μαμά, μπαμπάς, αδερφή, παππούδες, γιαγιάδες, θείοι, θείες, ξαδέρφια. Όμως επειδή η μαμά είναι party animal, με την καλή έννοια, αποφάσισε να το κάνει πάρτυ με τα όλα του. Hot air balloon party. Δηλαδή πάρτυ αερόστατο. Budget friendly, να εξηγούμαστε. Και στο κάτω κάτω, δεν φταίω εγώ. Pinterest made me do it!
 
Η πρόσκληση
 
 Είναι ένα τρισδιάστατο αερόστατο το οποίο έραψα στο κέντρο με την brand new μου ραπτομηχανή. Τις περισσότερες προσκλήσεις τις ταχυδρόμησα, έτσι για να έρθει και κάτι πιο ευχάριστο στο ταχυδρομικό κουτί από το λογαριασμό της ΔΕΗ.

Η διακόσμηση
 
 

 
 Τα δύο αερόαστα αριστερά τα έφτιαξα εγώ με τη ραπτομηχανή και το καλάθι είναι ένας φελός από κρασί. Το μεγάλο αερόστατο δεξιά είναι δώρο της αδερφής μου για την περίσταση!
 
Αυτά είναι μαξιλάρια συννεφάκια στο mood του πάρτυ τα οποία επίσης έφτιαξα με τη ραπτομηχανή! Το ένα είναι ροζ και το άλλο καρώ άσπρο-μπλε. Ήταν πολύ εύκολο να τα φτιάξω και τα έχω βάλει και στο μαγαζάκι στο etsy.
 
O μπουφές
 
 
 
 
 
Αλμυρά
Πολέντα bites (πλήρης αποτυχία, δεν έφαγε σχεδόν κανείς και όσοι δοκίμασαν τους φάνηκαν άνοστα)
Donuts με λουκάνικο από Nanou Donuts (εγγυημένη επιτυχία, έπρεπε να είχα πάρει περισσότερα)
 
Γλυκά
Lemon Coconut Bars (εγώ ξετρελλάθηκα από το συνδυασμό λεμονιού-καρύδας)
Μπισκότα σε σχήμα σύννεφου (και ΟΧΙ δεν είμαι τόσο τρελή ώστε να αγοράσω κουπ πατ σε σχήμα σύννεφου αλλά έκανα άλλη πατέντα. Έκοψα τη ζύμη με κουπ πατ σε σχήμα μαργαρίτας από ένα σετ που εχω από το ικεα και μετά το έκοψα στη μέση!)
Κουταλάκια με σοκολάτα και sprinkles
Cupcakes σοκολάτα (εξαφανίστηκαν!)
Cupcakes βανίλια με βουτυρόκρεμα (δεν έφαγαν ούτε ένα)
Τοστ με μερέντα (πολύ εύκολο και φθηνό)
Μπανόφι (συνταγή του Άκη, τρώγεται πιο ωραία όταν είναι ζεστό)
 
Αναψυκτικά
Λεμονάδα
Βυσσινάδα
Πορτοκαλάδα
Καφές για τους μεγάλους
 
 
Η τούρτα
 
 
Η τούρτα ήταν απλή. Παντεσπάνι σοκολάτα και σαντιγί. Έχω κάνει και καλύτερες.
 
Τα δωράκια
 
Τα έδωσα σε μικρούς και μεγάλους. Ένα αερόστατο, αυτοκόλλητα χρωματιστά, smarties και κάτι ευρώ σοκολατάκια.
 
Και λίγα Hightlights
 
 
 
Εδώ τα κορίτσια παίζουν τη "βαρκούλα του ψαρά" με μεγάλη επιτυχία!
 
 
 
 
η φαμίλια
Τα κουμπαράκια μας από το Λονδίνο aka οι νονοί της Μιράντας παρακολούθησαν μέσω skype τη βαφτιστήρα τους να τρώει πρώτη φορά τούρτα.
 
Nα ζήσεις Μιραντάκι!!
 

24/3/13

Photo project comes to an end


Το photo project τελείωσε επίσημα σήμερα. Τη φωτογραφία την έβγαλα χτες όμως (χε χε) για να το έχω τυπωμένο σήμερα στα γεννέθλιά της! Η αλήθεια είναι ότι δεν βρίσκω και τρομερή διαφορά στις φωτογραφίες, εντάξει φαίνεται ότι μεγάλωσε αλλά είναι λιλιπούτεια και δεν έχει πάρει πολλά κιλά γενικά αλλά έχει ψηλώσει αρκετά. Στη σύνθεση σαν photo strip μας βοήθησε ο νονός μας από τα ξένα και στην εκτύπωση που περιμένω σήμερα το απόγευμα ο αδερφός μου που έχει εκτυπωτή για φωτογραφίες. Κοινώς, όλοι δουλεύουν για μένα!
Tέλος, προτείνω τη φωτογραφία νο6 να γίνει εξώφυλλο στο επόμενο περιοδικό του People. Ευχαριστώ.

Για το Photo project είχα μιλήσει παλιότερα και http://mikrospitistolivadi.blogspot.gr/2012/04/baby-photo-project.html
 

23/3/13

Μιραντάκι μεγάλωσες!


Ένα χρόνο πριν, ετοιμαζόμασταν μικρή. Να σε γνωρίσουμε από κοντά. Είχα την εμπειρία του χειρουργείου, δεν φοβόμουν καθόλου. Βγήκες πολύ γρήγορα και αμέσως σε πήρα αγκαλιά. Κούρνιασες εκεί και ανοιγόκλεινες τα ματάκια σου. Όπως ακριβώς κάνεις ακόμη και σήμερα. Τρέχεις σε όλο το σπίτι να με βρεις και ζητάς την αγκαλιά μου. Μόλις ακουμπήσεις πάνω μου, σε νιώθω να γαληνεύεις. Σαν φάρμακο η αγκαλιά αυτή. Σαν να είμαστε δεμένες για πάντα.

Μικρή, πόσα βράδια έχουμε περάσει μαζί; Αγκαλιά. Θηλάζοντας μέχρι και πριν από δυο μήνες σχεδόν. Από το μαιευτήριο, από την ώρα που γεννήθηκες,  δεν σε έχω αποχωριστεί πάνω από δυο-τρεις ώρες. Είμαστε αυτοκόλλητες, το πιστεύεις;

Δεν σου κρύβω μικρή μου, ότι φοβόμουν ότι δεν θα καταφέρουμε να δεθούμε τόσο πολύ. Θα είχα εσένα, θα είχα και την αδερφή σου. Τον πρώτο καιρό είχα πολύ άγχος για το πως θα σε δεχτεί και ήθελα να είμαι τόσο δίκαιη μαζί της που πολλές φορές σε άφηνα για να παίζω μαζί της. Σιγά σιγά σε αγάπησε. Σε αγάπησε αληθινά. Είσαι το Μιραντάκι της. Η αδελφούλα της. Νομίζω ότι εδώ έχουμε μια μεγάλη αγάπη. Και ξέρεις κάτι; Αυτή η αγάπη θα μείνει για πάντα.

Είσαι τόσο γλυκιά μικρή μου. Και τόσο έξυπνη. Νομίζω ότι βιάζεσαι σε όλα. Καταλαβαίνεις τα πάντα και αντιδράς σαν μεγάλο παιδί. Τραγουδάς, χορεύεις, παίζεις, γκρεμίζεις όλα τα παιχνίδια της αδερφής σου, μπουσουλάς, κάνεις βήματα ενώ κρατιέσαι. Τρως τα πάντα και μασουλάς με ένα δόντι. Δεν σε φοβάμαι. Μαθαίνεις τα πάντα, τον κόσμο, τόσο γρήγορα. Νομίζω πιο γρήγορα από την αδερφή σου, επειδή ακριβώς έχεις και την αδερφή σου να σου τον δείχνει. Και αύριο που θα βάλουμε το mamasita και θα χορέψεις, θα σβήσεις το κεράκι σου και θα σου τραγουδήσουμε, δεν θα το πιστεύω πως πέρασε κιόλας ένας χρόνος.