28/12/09

Μεγάλωσες...


Σήμερα η κόρη μου έχει γενέθλια, κλείνει ένα μήνα ζωής κι εγώ ένα μήνα που δεν έχω κοιμηθεί ένα ολόκληρο βράδυ σερί. Λογικό, το παιδί πεινάει. Και κλαίει. Και μετά κάνει κακά. Και εκεί που έχει αποκοιμηθεί ενώ θηλάζει, πρέπει να το αλλάξεις. Κι αν κάνεις πως δεν το κατάλαβες, θα στο ζητήσει ένα δευτερόλεπτο αφού ξαπλώσεις. Κλαίγοντας. Και μετά θα θέλει αγκαλιά. Και θα ανοιγοκλείνει που και που τα μάτια για να τσεκάρει αν είσαι ακόμη εκεί. Και θα σου σκάει κάτι χαμόγελα το πρωί που θα τρέχεις να βρεις τη φωτογραφική. Θα τρώει, θα κοιμάται, θα κλαίει, θα την αλλάζεις, θα την κάνεις μπάνιο, θα κλαίει, θα κοιμάται, θα κατουριέται ενώ την αλλάζεις, θα κλαίει, θα χαμογελάει, θα σε κοιτάει με τις ματάρες, θα σε λερώνει εκσφενδονίζοντας πριτσίνια, θα κοιμάται, θα κλαίει. Θα τσακώνεσαι για το αν θα πρέπει να δόσεις χαμομήλι, γιατί κάθε πότε να τη θηλάζεις, θα αγκαλιάζεστε οικογενειακώς, θα κοιμάστε εναλλάξ τα μεσημέρια, θα βλέπεις πως έχετε αντοχές πολύ καλά κρυμμένες, ανέλπιστα μεγάλες! Και θα περνάει ο καιρός…
Καμιά φορά γκρινιάζω από συνήθεια… Εννοείται πως δεν μπορώ να σκεφτώ πώς ήταν η ζωή μου πριν από ένα μήνα. Εννοείται πως είμαι stand-by για αυτό το πλασματάκι 24h a day! Και μέσα σε όλα αυτά, κατάφερα να στολίσω χριστουγεννιάτικα, να μαγειρεύω σχεδόν καθημερινά, να γράψω εργασία για το ΕΑΠ, να κάνω μπάνιο σχεδόν κάθε δυο μέρες, να κοιμάμαι μέχρι τις 11 το πρωί (έχοντας ξυπνήσει στις 2,4,7 φυσικά…) και να χαίρομαι το ηλιόλουστο σπιτάκι μου.
Έτσι κι αλλιώς, καιρός είναι αυτός για Χριστούγεννα; Σε εσάς όλους εκεί έξω το λέω….

19/12/09

Κι εγώ ...μαμά!



Είχα ακούσει πως η ζωή δεν θα είναι πια ποτέ ξανά η ίδια. Το ήξερα όταν έφευγα από το σπίτι το πρωί εκείνου του Σαββάτου, τρεις εβδομάδες πριν, ότι όταν θα επέστρεφα όλα θα ήταν αλλιώς. Αυτό το «αλλιώς» το ζω κάθε μέρα τώρα (και κάθε νύχτα επίσης) και καταλαβαίνω… Καταλαβαίνω πως είναι να είσαι μανούλα και να έχεις την ευθύνη ενός πλάσματος που δημιούργησες εσύ και ο μπαμπάς της από το μηδέν. Πρέπει να είσαι εκεί όταν κλάψει, όταν γελάσει, να της κάνεις τα χατίρια, να την αγαπάς, να την κακομαθαίνεις στις αγκαλιές, στα φιλιά, σε όλα. Κι αυτή να σου σκάει αυτά τα «ψεύτικα» χαμόγελα και να λιώνεις. Να κλαίει και να σπαράζει η καρδιά σου. Να κοιμάται στην αγκαλιά σου και να δακρύζεις. Να ρεύεται στην πλάτη σου και να χτυπάς παλαμάκια. Να την χαζεύεις να ξυπνά και να τεντώνεται και να την θαυμάζεις. Να βλέπεις πως μεγαλώνει μέρα με τη μέρα και να νιώθεις περήφανη.





Έχω μια μαμά στη ζωή μου, εδώ και 31 χρόνια, βρίσκεται εκεί και κάνει όλα αυτά και ακόμη περισσότερα για να είμαι εγώ και τα αδέρφια μου ευτυχισμένοι. Έχει περάσει από σκοτεινά μονοπάτια, έχει δυσκολευτεί και έχει δυσκολέψει τη ζωή της, έχει βγει σε ξέφωτα και έχει ξανατραβηχτεί στα σκοτάδια. Της έχω μιλήσει άσχημα, την έχω ακούσει να κλαίει, την έχω αγαπήσει και της έχω κάνει παρέα σαν να είναι φίλη μου. Δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό μου πως η μαμά μου, έτσι όπως είναι όλα αυτά τα χρόνια απέναντί μας, πάντα εκεί, πάντα για εμάς, θα είναι αυτό που θα γινόμουν κι εγώ για το δικό μου παιδί μια μέρα. Χαλί να με πατήσει. Έτοιμη να δεχτώ όλα τα καπρίτσια της. Αλοιφή. Για αυτό και όλες αυτές τις πρώτες μέρες της μαμαδίστικης ζωής μου, που ξεκινάνε και τελειώνουν με τη σκέψη του μωρού μου, είναι αφιερωμένες στη μανούλα μου, που αν και δεν σερφάρει ξέρω πως θα καταφέρει να διαβάσει αυτά τα λόγια.

10/12/09

Προειδοποιήσεις!


Σε περίπτωση που το μωράκι μας ήταν ...μπελάς, η Παναγιώτα είχε φροντίσει να με προειδοποιήσει για το τι με περίμενε!! (πατήστε πάνω στη ζωγραφιά-κόμικ για να δείτε τις λεπτομέρειες)
Ευτυχώς η μπεμπούλα, η οποία είχε δείξει τον χαρακτήρα της από την κοιλιά, είναι πρότυπο νεογέννητου, μαμ κακά και νάνι!!!

9/12/09

Η Suri κρυώνει αλλά δεν βγάζει κιχ!


Εδώ και πολύ καιρό παρατηρώ φωτογραφίες της Suri Cruise η οποία κυκλοφορεί μέσα στο καταχείμωνο με κοντομάνικα ενώ δίπλα της οι γονείς της είναι μπουρμπουλωμένοι με χίλια δυο παλτό και κασκόλ. Και ερωτώ, δεν κρυώνει η Suri; H Suri είναι εξωγήινος; Δεν έχουν λεφτά για ένα παλτουδάκι; Η σαειντολογία απαγορεύει τα μακριμάνικα; Εγώ που σκεπάζω το μωράκι μου κάνω κάτι λάθος; Μήπως πρέπει να το σκληραγωγήσω; Κανένα τακουνάκι μήπως;

5/12/09

Happy Birthday


Το δωράκι για τα σημερινά μου γενέθλια ήρθε μια εβδομάδα νωρίτερα…
Σήμερα κλείνω τα 31 και η μπεμπούλα μας μία εβδομάδα ακριβώς!
Χάνομαι στην αγκαλιά της και ακόμη δεν το πιστεύω ότι ήρθε αυτό το γλυκό πλασματάκι στη ζωή μας…
Δεν υπάρχουν λόγια αυτή τη στιγμή για να περιγράψω συναισθήματα…
Όταν βρεθούν θα επανέλθω…
Προς το παρόν σας χαρίζω το πιο γλυκό πατουσάκι στον κόσμο!