11/8/10

Στη φορμόλη Taylor, στη φορμόλη!

Σήμερα κάνοντας zapping έπεσα πάνω σε έναν πολύ σοβαρό διάλογο μεταξύ Brooke και Taylor και έπαθα πλάκα! Έχουν πλακωθεί και οι δύο στις πλαστικές!! Ειδικά με την Taylor έπαθα πλάκα γιατί ήταν τόσο όμορφη! Όμως, τώρα που το ξανασκέφτομαι η Τόλμη και η Γοητεία συνεχίζετα για 152 χρόνια περίπου με τους ίδιους -πάνω κάτω- ηθοποιούς, οπότε λογικό είναι να προσπαθούν κι αυτοί να διατηρηθούν φρεσκαδούρες!

Και για να πιστούν και οι άπιστοι ιδού οι αποδείξεις

Η κοπέλα είχε πάντοτε χειλάρες αλλά τώρα το παράκανε ρε παιδί μου! Κάτι σαν τη Meg Ryan που κι αυτή για πρωινό κάνει botox!
Να και μια Brooke!
Εντάξει, αυτή τις ρυτιδούλες τις έχει αφήσει για ξεκάρφωμα αλλά μετά από ενδελεχή έρευνα βρήκα ότι έχει πενηνταρίσει κι αυτή!
Πάω να δω τι έχει κάνει και ο Ridge και επανέρχομαι! Αχ, βρε Caroline εσύ μας άφησες νωρίς!!

5/8/10

Ύπνος, αυτός ο άγνωστος!


Για να τσεκάρω. Λοιπόν, δεν είναι Τρίτη και 13, ούτε καν Παρασκευή και 13. Όμως η χτεσινή νύχτα ήταν μαρτύριο! Η μικρή κοιμήθηκε 11 το βράδυ, επειδή ήμασταν εκτός του σπιτιού και ευελπιστούσαμε ότι αυτό θα την έκανε να κοιμηθεί σχετικά γρήγορα, αφού είχε πάρει έναν μικρό υπνάκο στο αυτοκίνητο, και να ξυπνήσει σχετικά αργά το πρωί, για να συμπληρώσει τις ώρες. Μμμμμμ. Ξύπνησε στις 2:30, στις 4:30 και στις 7:30, που την πήρα στο κρεβάτι μας για να κοιμηθούμε μέχρι τις 9. Εννοείται πως εκείνες τις ώρες δεν κάνω την παραμικρή προσπάθεια νανουρίσματος, απλώς τη «συνδέω», θηλάζω και ξανακοιμάται. Στις 4:30 που ξανακοιμήθηκε την έβαλα στο κρεβάτι της και γύρισα στο δικό μας. Συνειδητοποίησα όμως ότι ακούω μια γυναικεία φωνή να μιλά. Κάνω ότι δεν άκουσα. Όμως το κοριτσάκι από δίπλα είχε όρεξη. Μίλαγε στο κινητό δυνατά, γέλαγε, σαν να ήταν μέρα μεσημέρι! Και ακουγόταν δίπλα στο αυτί μου και με κλειστά παντζούρια και παράθυρα παρακαλώ! Λοιπόν, προφανώς δεν πιάνει καλά το κινητό και είχε κολλήσει στην μπαλκονόπορτα για να ακούει! Πήγε 5 και ακόμη μίλαγε δυνατά. Ο διπλανός μου δεν είχε πάρει χαμπάρι. Προφανώς κι εγώ αν κοιμόμουν δεν θα την άκουγα αλλά δεν γινόταν με τίποτα να με πάρει ο ύπνος από τον εκνευρισμό! Τον ξυπνάω λοιπόν, του το λέω, σηκώνεται, ανοίγει την πόρτα, φωνάζει «ΣΣΣΣΣΣ, 5 η ώρα!!», σταματάει και κοιμόμαστε σαν πουλάκια! Σε 2,5 ώρες πάλι στο πόδι, με τη μικρή να έχει ξαναξυπνήσει! Βγάζει δόντια; δεν θήλασε αρκετά; έκανε κακά; Δικαιολογίες μπορώ να βρω άπειρες, ύπνο που θα βρω; Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στις 10 μας παίρνει ο παπάς από την εκκλησία που έχουμε κλείσει εδώ και 3 μήνες για τα βαφτίσια (παρεπιπτόντως με είχε πάρει και προχτές να μου αλλάξει την ώρα γιατί είχε κάνει λάθος με άλλη βάφτιση) και μας ρωτάει «ισχύει η βάφτιση ή ακυρώνεται;» Μμμμμμ! «Τα χαρτιά τα έχετε φέρει;» Μμμμμ! Και να φανταστείς ότι όταν είχαμε πάει στην εκκλησία μας καταχώρισε σε excelοφυλλο και μας το τύπωσε και του είπα πως είχα εντυπωσιαστεί από την οργάνωση και την τεχνολογία!! Λοιπόν, μας βλέπω τη μέρα της βάφτισης, ούρα έξω από την εκκλησία, καμιά δεκαπενταριά παιδάκια!