Έμαθα πως είσαι ...κλέφτης!

Το σουπερμάρκετ όπως και η τράπεζα σε γεμίζουν πάντα εμπειρίες. Καβγάδες, ατάκες, χαρακτηριστικοί τύποι που βγάζουν γέλιο, καταστάσεις που μπορούν να γίνουν άνετα σήριαλ στην τηλεόραση.

Όμως αυτό που έζησα σήμερα σε ένα από τα μεγαλύτερα σουπερμάρκετ της Αθήνας, δεν το χωράει το μυαλό μου. Λοιπόν, καθόμαστε στην ουρά μας με την Δανάη στο καρότσι της και περιμένουμε. Κόσμος πίσω, κόσμος μπροστά μας. Το διπλανό ταμείο κλειστό. Πλησιάζει μια ηλικιωμένη κυρία με το καρότσι της και το αφήνει στο διπλανό ταμείο το κλειστό. Προς στιγμή, σκέφτομαι ότι θέλει να μπει σφήνα στην ουρά μας. Όμως αυτή πάει να ανοίξει το λάστιχο που απαγορεύει την έξοδο. Προς στιγμή, σκέφτομαι ότι πάει να βγάλει λεφτά από το μηχάνημα και θα γυρίσει. Όμως αυτή το ανοίγει, γυρνάει πίσω και παίρνει το καρότσι και φεύγει……….

Με τα πράγματα χύμα μέσα, χωρίς σακούλες, χωρίς την παραμικρή υπόνοια ότι τα έχει πληρώσει κάπου αλλού. Και μένουμε εμείς αποσβολωμένοι να κοιταζόμαστε και μετά να λέμε «καλά αυτή που πάει τώρα;» Μέχρι να συνειδητοποιήσουμε τι έγινε, η κυρία είχε φτάσει στην έξοδο και είχε εξαφανιστεί. Και καλά το Carrefour (γιατί περί αυτού πρόκειται) δεν πρόκειται να χάσει ακόμη κι αν το καρότσι ήταν γεμάτο μέχρι πάνω (μισογεμάτο ήταν πάντως από όσο πρόλαβα να δω) αλλά η κυρία έχει απίστευτο θράσος να πιστεύει ότι μπορεί να κλέψει τόσο άνετα, μέρα μεσημέρι, μπροστά σε τόσο κόσμο. Και καλά να βάλεις κάτι στην τσάντα σου για να μη σε δει κανείς, αλλά να βγάλεις ένα ολόκληρο καρότσι με τα κλοπιμαία έξω από το μαγαζί, σφυρίζοντας ανέμελα; Αυτό που με θλίβει περισσότερο, είναι ότι πράγματι μπορεί. Και ότι κανείς μας δεν την σταμάτησε, και ότι αύριο, σε ώρα αιχμής, μπορεί να περάσει πάλι απαρατήρητη την πόρτα της εξόδου με τα «απαραίτητα».

Mommy to be

Πόσο πιο χαριτωμένη μπορεί να γίνει η Natalie Portman; Η ιστορία αγάπης της είναι σαν παραμύθι. Ερωτεύθηκε με τον χορογράφο της στην ταινία The black Swan, έμεινε έγκυος και είναι προτεινόμενη για όσκαρ. Το 2011 είναι η χρονιά της!!!

10 χρόνια πριν

10 χρόνια πριν, ημέρα απογραφής πληθυσμού μας έβρισκε να βολτάρουμε ως φίλοι (κρυφά ερωτευμένοι) με ένα μικρό 4χρονο ανιψάκι ανάμεσά μας. Ποιά τρελή αδελφή μας το είχε εμπιστευτεί; Κάναμε πρόβα τζεναράλε τότε και δεν το ξέραμε. Κι όμως, όταν επέστρεψα εκείνο το απόγευμα στο σπίτι, πλημμυρισμένη από χαρά για εκείνες τις ώρες ευτυχίας, κάθισα και έγραψα (όπως το συνήθιζα πάντα) μερικές σκέψεις. Και προέβλεψα, χωρίς να το ξέρω, το μέλλον. Αναρωτήθηκα για το μέλλον. Ή μάλλον ευχήθηκα το μέλλον. 10 χρόνια μετά, στη φετινή απογραφή πληθυσμού, η ζωή μας βρίσκει μαζί, με ένα μικρό κοριτσάκι ανάμεσά μας.

Είναι τόσο συγκινητικό που βρήκα αυτό το παλιό μου σημείωμα... τα γραπτά μένουν...

Shopping online

Πριν από λίγο καιρό, πηδώντας από site σε site, σαν μελισσούλα, ανακάλυψα το www.yozocraft.com.

Ένα κουκλίστικο site με διάφορα αντικείμενα για χειροτεχνίες, μπλοκάκια, υφάσματα, κουμπιά, σφραγιδούλες, αυτοκόλλητα κλπ σε πολύ πολύ καλές τιμές!!!

Συνήθως όταν βρίσκω κάτι που μου αρέσει τόσο πολύ, απογοητεύομαι σύντομα όταν βλέπω ότι είτε το site δεν στέλνει Ελλάδα, είτε ότι τα μεταφορικά είναι πάρα πολλά!!!

Στην περίπτωση του yozocraft όμως, ήμουν τυχερή.

Έτσι πριν από λίγες ημέρες, ήρθε η παραγγελία μου!!!

 ένα κομμάτι ύφασμα υπέροχο, σκέφτομαι να το κορνιζάρω ή να το κάνω μαξιλάρι!

 ένα σημειωματάριο, θα το κρατήσω για τη μικρούλα μου.

 δεν είναι πολύ πρωτότυπες οι άκρες των σελίδων;

 άλλο ένα μικρό σημειωματάριο.

 τρία σελοτέιπ με παιδικές μπορντούρες.

 ένα ξύλινο κουτάκι με μικρές σφραγιδούλες με το αλφάβητα στα αγγλικά (κεφαλαία)

 αυτό το μικρό κουτάκι

και αυτό το κολιέ με μια φωτογραφική μηχανή.

Όλα αυτά μου κόστισαν 32 ευρώ (μέσα και τα μεταφορικά, τα οποία ήταν 9 ευρώ). Η πληρωμή έγινε μέσω paypal. Η παραγγελία έγινε στις 6 Ιανουαρίου, στις 10 το δέμα ήταν dispatched και έκανε γύρω στις 10 μέρες να φτάσει, γιατί ερχόταν από το Τόκιο! Πέρασε τελωνείο αλλά δεν χρεώθηκα τίποτα παραπάνω. Α! Και μου χτύπησαν την πόρτα από το ταχυδρομείο και μου το έδωσαν, οπότε δεν υπήρχε φόβος να χαθεί!

sure steps

Σήμερα είδα στο supermarket μια μαμά να  κρατά το παιδί της, όχι από το χεράκι, ούτε αγκαλιά, αλλά με ένα λουράκι. Με έλουσε κρύος ιδρώτας. Δεν πρόλαβα να δω αν το παιδάκι ήταν χαρούμενο, αν χαμογελούσε, έφυγα τρέχοντας!
Γύρισα σπίτι και πιο ψύχραιμη έψαξα για αυτό το λουρί.
Λέγεται Sure Steps, πωλείται για 10 ευρώ και μάλιστα σε πολλά ελληνικά e-shops.
Η περιγραφή του;

Το Sure Step λουρί με βολική ζώνη ασφαλείας επιτρέπει στο παιδί να εξερευνήσει τον κόσμο γύρω του ελεύθερα χωρίς να περιφέρεται γύρω από τους γονείς του. Μπορεί να τοποθετηθεί εύκολα και εφαρμόζει στην πλάτη του για να κάνει ευκολότερη την προσαρμογή του. Το λουρί μπορεί επίσης να τοποθετηθεί γύρω από τον καρπό του παιδιού. 

Για να νοιώθετε ασφάλεια ότι δεν θα χαθεί το παιδί σας σε χώρους με πολύ κόσμο.

Είναι ελαφρύ και πλένεται.

"να εξερευνήσει τον κόσμο γύρω του ελεύθερα χωρίς να περιφέρεται γύρω από τους γονείς του"

απομονώνω την πρόταση και πέφτω σε περισυλλογή!!!