Γενικά είμαστε Co γονείς. Τα κάνουμε όλα μαζί. Co sleeping ας πούμε. Όχι από καθαρή επιλογή, από "δεν πειράζει, που θα πάει θα μεγαλώσουν και θα πηγαίνουν οι δυο τους για ύπνο και αδερφικό κουτσομπολιό" ή "προτιμώ να κοιμηθώ έστω και στριμωγμένη από το να περιφέρομαι νυχτιάτικα πέρα δώθε" και έχουμε πει το πάτωμα τρίζει!
Γενικά με
τον ύπνο έχουμε θέμα. Και με τα δύο παιδιά. Δεν τα άφησα να κλαίνε σχεδόν ποτέ,
δεν δοκίμασα μεθόδους κλπ, οπότε έχω αποδεχτεί το γεγονός ότι θα κοιμίζω όσο
πάρει. Δύσκολο. Δεν ξέρω με πόσους διαφορετικούς τρόπους έχω κοιμίσει τη Δανάη,
θυμάμαι πάντως ότι την κοίμιζα ΑΓΚΑΛΙΑ, ΟΡΘΙΑ, ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ μέχρι σχεδόν 1,5
χρονών. Μετά σιγά σιγά την έμαθα να κοιμάται στο κρεβάτι της ενώ ΤΗΣ ΚΡΑΤΟΥΣΑ
ΤΟ ΧΕΡΙ. Και μια μέρα τράβηξα την καρέκλα μακριά από το κρεβάτι και έμαθε να
κοιμάται μόνη της, μόνο που δεν μπορώ να φύγω από το δωμάτιο αν δεν την έχει
πάρει ο ύπνος.
Τη Μιράντα
την έμαθα να κοιμάται μεν αγκαλιά αλλά τουλάχιστον καθιστή. Τα μεσημέρια
κοιμάται εύκολα σχετικά ενώ τα βράδια, τον τελευταίο καιρό δεν βολεύεται,
γυρνάει στροφές στην αγκαλιά μου και γενικά αργεί πολύ. Τα βράδια που και που
ξυπνάει κλαίγοντας γοερά, ξυπνάει και την αδερφή της και το φάντασμα (εγώ) πάω
την παίρνω, την φέρνω στο κρεβάτι μας και δέχομαι αδιαμαρτύρητα και τη Δανάη
ανάμεσά μας μέχρι το πρωί. Έτσι, εδώ και πολύ καιρό, ξεκινάμε 2 και καταλήγουμε
4.
Διάλογος με
Μιράντα 19 μηνών το μεσημέρι, την ώρα που την κοιμίζω.
-Η Νανάι;
-Η Δανάη
είναι πάνω και βλέπει ταινία.
-Η μπαμπάς;
(όλα έχουν
το «η» σαν άρθρο)
-Ο μπαμπάς
είναι στη δουλειά.
-Ντουλειά.
-Ναι,
δουλεύει.
-Ντουλεύει.
Βολεύεται
πάνω μου και ηρεμεί.
Μετά από
λίγο...
-Η Νανάι;
-Η Δανάη
είναι πάνω.
(χριστιανή
μου, κοιμίσου)
Κοιτάει έξω
από την μπαλκονόπορτα όπου πριν από μια εβδομάδα είχαμε δει μια γάτα να
περνάει.
-Η Γκάτα;
-Ναι, η γάτα
έφυγε τώρα.
-Μαμά....
-Ναι, πήγε
στη μαμά της. Κοιμήσου Μιράντα.
Και ξεραίνεται.
