Το γεγονός ότι δουλεύω από το σπίτι και ότι έχω ελεύθερο ωράριο είναι αυτό που λέμε "δίκοπο μαχαίρι". Σημαίνει ότι πολύ άνετα μπορούμε να κοιμηθούμε ως τις δέκα, να πάμε για μπάνιο και όταν γυρίσουμε να στρωθώ στη δουλειά ή ότι μπορώ να ξυπνήσω νωρίς να δουλέψω ενώ βλέπουν παιδικά και να συνεχίσουμε την υπόλοιπη ημέρα μαζί. Από την άλλη, αν βρίσκομαι στον ίδιο χώρο μαζί τους, πρέπει οπωσδήποτε να φορέσω ακουστικά και να βάλω μουσική από το Spotify και κατά κάποιο τρόπο να απομονωθώ, χωρίς να απομακρυνθώ.
Μερικές φορές, φυσικά, δεν είναι εύκολο. Πρέπει να διακόψω για να κάνω τον διαιτητή, να μαγειρέψω, να σφουγγαρίσω και να απαντήσω στο τηλέφωνο. Όμως, είμαι σπίτι μαζί τους και αυτό για μένα είναι πολύ σημαντικό. Συχνά, νομίζω ότι κάτι δεν πάει καλά μαζί μου, τη στιγμή που σχεδόν όλα τα παιδιά που ξέρουμε α) έχουν πάει σε camp β) συνεχίζουν τον παιδικό σταθμό μέχρι τον Ιούλιο (όχι απαραίτητα επειδή εργάζονται οι γονείς).
Προσπαθώ να θυμηθώ τα δικά μου καλοκαίρια και την ατέλειωτη βαρεμάρα τις πρώτες ημέρες. Με θυμάμαι να κάνω λίστες με ημερήσιο πρόγραμμα για να μην βαριέμαι, να παίζω με τη γειτόνισσα φίλη, ναπαίζω μαλώνω με τον αδερφό μου, να κάνω ποδήλατο στο πάρκο απέναντι. Δεν θυμάμαι να βλέπω πολύ τηλεόραση αλλά θυμάμαι να λιώνω στο Tetris και στο Sega Master System Two.
Δεν θυμάμαι τους γονείς μου να δυσανασχετούν, που ήμασταν εκεί, μέσα στα πόδια τους και να περιμένουν με αγωνία τον Σεπτέμβριο να ανοίξουν τα σχολεία. Ούτε τους ενοχλούσαμε, ούτε μας ενοχλούσαν. Συμβιώναμε στο σπίτι, με μοναδικό κανόνα να κοιμόμαστε τα μεσημέρια.
Φυσικά, εδώ δεν υπάρχουν τέτοιοι κανόνες. Το μόνο που παλεύουμε είναι να μην πηγαίνουμε εξαιρετικά ακατάλληλες ώρες για ύπνο.
Σήμερα, λοιπόν, ξύπνησα με διάθεση για δημιουργία και ενώ είχα ετοιμάσει τα υλικά από χτες, εγώ με τη Δανάη, καθίσαμε μαζί να φτιάξουμε χρωματιστό τσαλακωμένο χαρτί.
Την ιδέα την πήρα από εδώ και με ενθουσίασε γιατί δεν χρειάζεται απολύτως τίποτα εκτός από χαρτί και νερομπογιές και πινέλα.
Το χαρτί, καλό θα ήταν, να είναι λίγο πιο παχύ από το κανονικό της ζωγραφικής. Αν είναι σε ρολό, κόψτε το σε μικρότερο κομμάτια.
Αυτό κάναμε κι εμείς. Μετά τσαλακώσαμε το χαρτί και το κάναμε σαν μια μικρή μπάλα. Ξεκινήσαμε να βάφουμε το χαρτί με ένα χρώμα. Μετά το ανοίξαμε και το τεντώσαμε για να δούμε τι είχαμε κάνει. Στη συνέχεια, ξανατσαλακώναμε το χαρτί και βάφαμε με άλλο χρώμα. Τέσσερις φορές τσαλακώματος-ξετσκαλακώματος είναι αρκετές, νομίζω. Μετά, αφήσαμε τα χαρτιά να στεγνώσουν. Το αποτέλεσμα είναι άκρως δημιουργικό! Το χαρτί μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε άλλα project, για κολάζ κλπ!
Αν και τα δικά σου παιδιά είναι στο σπίτι και έχεις που και που τα νεύρα σου, κάνε το art project με το τσαλακωμένο χαρτί. Θα σου φύγουν αμέσως, σαν να κράταγες εκείνα τις αγχολυτικές μαλακές μπάλες για ζούπηγμα.
Μερικές φορές, φυσικά, δεν είναι εύκολο. Πρέπει να διακόψω για να κάνω τον διαιτητή, να μαγειρέψω, να σφουγγαρίσω και να απαντήσω στο τηλέφωνο. Όμως, είμαι σπίτι μαζί τους και αυτό για μένα είναι πολύ σημαντικό. Συχνά, νομίζω ότι κάτι δεν πάει καλά μαζί μου, τη στιγμή που σχεδόν όλα τα παιδιά που ξέρουμε α) έχουν πάει σε camp β) συνεχίζουν τον παιδικό σταθμό μέχρι τον Ιούλιο (όχι απαραίτητα επειδή εργάζονται οι γονείς).
Προσπαθώ να θυμηθώ τα δικά μου καλοκαίρια και την ατέλειωτη βαρεμάρα τις πρώτες ημέρες. Με θυμάμαι να κάνω λίστες με ημερήσιο πρόγραμμα για να μην βαριέμαι, να παίζω με τη γειτόνισσα φίλη, να
Δεν θυμάμαι τους γονείς μου να δυσανασχετούν, που ήμασταν εκεί, μέσα στα πόδια τους και να περιμένουν με αγωνία τον Σεπτέμβριο να ανοίξουν τα σχολεία. Ούτε τους ενοχλούσαμε, ούτε μας ενοχλούσαν. Συμβιώναμε στο σπίτι, με μοναδικό κανόνα να κοιμόμαστε τα μεσημέρια.
Φυσικά, εδώ δεν υπάρχουν τέτοιοι κανόνες. Το μόνο που παλεύουμε είναι να μην πηγαίνουμε εξαιρετικά ακατάλληλες ώρες για ύπνο.
Σήμερα, λοιπόν, ξύπνησα με διάθεση για δημιουργία και ενώ είχα ετοιμάσει τα υλικά από χτες, εγώ με τη Δανάη, καθίσαμε μαζί να φτιάξουμε χρωματιστό τσαλακωμένο χαρτί.
Την ιδέα την πήρα από εδώ και με ενθουσίασε γιατί δεν χρειάζεται απολύτως τίποτα εκτός από χαρτί και νερομπογιές και πινέλα.
Το χαρτί, καλό θα ήταν, να είναι λίγο πιο παχύ από το κανονικό της ζωγραφικής. Αν είναι σε ρολό, κόψτε το σε μικρότερο κομμάτια.
Αυτό κάναμε κι εμείς. Μετά τσαλακώσαμε το χαρτί και το κάναμε σαν μια μικρή μπάλα. Ξεκινήσαμε να βάφουμε το χαρτί με ένα χρώμα. Μετά το ανοίξαμε και το τεντώσαμε για να δούμε τι είχαμε κάνει. Στη συνέχεια, ξανατσαλακώναμε το χαρτί και βάφαμε με άλλο χρώμα. Τέσσερις φορές τσαλακώματος-ξετσκαλακώματος είναι αρκετές, νομίζω. Μετά, αφήσαμε τα χαρτιά να στεγνώσουν. Το αποτέλεσμα είναι άκρως δημιουργικό! Το χαρτί μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε άλλα project, για κολάζ κλπ!
Αν και τα δικά σου παιδιά είναι στο σπίτι και έχεις που και που τα νεύρα σου, κάνε το art project με το τσαλακωμένο χαρτί. Θα σου φύγουν αμέσως, σαν να κράταγες εκείνα τις αγχολυτικές μαλακές μπάλες για ζούπηγμα.
