Στρογγυλή Ζωή

Αν ήθελες να έχεις μια στρογγυλή ζωή τι θα έπρεπε να κάνεις; Αν ήθελες μια ζωή χωρίς γωνίες και απότομες στροφές που δεν ξέρεις που θα σε βγάλουν; Αν ήθελες μια καθημερινότητα με προβλέψιμες καταστάσεις, ψυχραιμία και νηφαλιότητα; Δεν ξέρω τι θα έπρεπε να κάνεις.

Γιατί η ζωή μου δεν έχει σχήμα τις μέρες αυτές. Δεν ξεκινάει κάπου, δεν τελειώνει αλλού. Οι ώρες περνάνε χωρίς να σε ρωτάνε αν πρόλαβες, αν θέλεις κι άλλο χρόνο. Ένα κενό, σαν δίνη που στριφογυρνάει, σε ρουφάει και σε πάει αλλού.
Είναι η απώλεια, το ξέρω. Δεν θέλει και πολλή σκέψη. Έχω χάσει την ηρεμία μου και αυτό που με τρομάζει περισσότερο είναι ότι φαινομενικά είμαι ήσυχη. Πριν την μπόρα η νηνεμία. Κάνω τις δουλίτσες μου χωρίς παράπονα και περιφέρομαι στον χώρο σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Έχω έννοιες. Μικρές, μεγάλες, κρυφές. Όνειρα που μας ξυπνάνε μες τη νύχτα. Έχω την ανάγκη να γράψω. Κάθε στιγμή, κάθε λεπτό, τις τελευταίες μέρες ξεκινάει μέσα μου μια ιστορία. Φράσεις σκόρπιες που υπόσχονται πολλά. Θέλω να αρχίσω να γράφω για μένα και μετά για τους άλλους. Νομίζω πως πρέπει να κάνω μια πρώτη συνάντηση με τους ήρωες μου. Αν τους συμπαθήσω ίσως τους βάλω σε δράση. Αλλιώς θα τους αφήσω να ξεκουραστούν λίγα χρόνια ακόμη στον καναπέ, δίπλα μου, ενώ εγώ θα διαβάζω για άλλους ήρωες μακριά από εδώ, που ζουν τις ζωές τους, υποφέρουν, γελάνε, πεθαίνουν, ζουν.

Μια σκέψη σε φέρνει κοντά μου
Κι εγώ τη διώχνω
Τρομάζω
Άραγε θα σου αρέσει το παραδεισένιο τοπίο;
Θα έχει δροσιά, το air condition στο φουλ
Θα έχει μπισκοτάκια, κρουασάν
Θα έχει πολλά βιβλία και λευκά χαρτιά
Για να συνεχίσεις να γράφεις