Πρώτη απόπειρα να μιλήσω για την Κούβα

Τα παιδιά, λένε, είναι το μέλλον αυτού του κόσμου. Τα παιδιά της Κούβας είναι ευχαριστημένα με caramellos και σαπούνι. Χαμογελούν, δεν θα προσπαθήσουν να αλλάξουν αυτόν τον κόσμο, ούτε τον μικρόκοσμό τους. Το πολύ πολύ να μεγαλώσουν και να πουλάνε παράνομα πούρα στους δρόμους της Αβάνας. Ή να αρκεστούν στα 25 δολάρια το μήνα. Ή να φύγουν, να πάνε στο Μαιάμι και να μην ξαναγυρίσουν ποτέ. Γιατί στην Κούβα οι Κουβανοί δεν έχουν τίποτα να τους ανήκει, όλα ανήκουν στην κυβέρνηση, από τα ζώα, τα αυτοκίνητα έως τα σπίτια και τα χωράφια. Υπάρχει ένα μέρος στην Κούβα που δεν πάνε Κουβανοί αλλά μόνο τουρίστες που καταφτάνουν με charter από όλο τον κόσμο. Στο Βαραδέρο, Κουβανοί είναι μόνο οι υπάλληλοι, οι υπόλοιποι θα κάνουν μπάνιο στα λασπόνερα. Τα παιδιά στην Κούβα είναι χαμογελαστά, ξέρουν γράμματα και έχουν παιδεία. Δεν θα σου ζητήσουν πέσο, μόνο το σαπούνι που σου παρείχε δωρεάν το πολυτελές ξενοδοχείο που έμενες.