don't know any better

Δευτέρα πρωί, επτά και μισή διασχίζω την Κηφισίας με τα ακουστικά στα αυτιά τα οποία δεν θα βγάλω μέχρι τις 4 και μισή που θα επιστρέψω σπίτι. Ο τροχονόμος άργησε πάλι να μας δώσει το σινιάλο να περάσουμε απέναντι οπότε ξεκλέβω λίγο χρόνο και τρέχω στο everest να πάρω μια Athens Voice. Εκνευρισμένη, πάλι θα χάσω το μετρό που θα με κάνει να είμαι στην ώρα μου στη δουλειά περπατώ με μικρά αλλά γρήγορα βήματα. Ο κόσμος στο βαγόνι αδημονεί. Δεν βρίσκω να καθίσω πάλι και μένω όρθια προσπαθώντας να μην ακουμπήσω με την παλάμη μου κάπου, να μη πιαστώ, με πιάνουν οι σιχασιές μου που και που, όλοι γκούχου γκούχου είναι, αν είναι να αρρωστήσω, κάθομαι και σπίτι μου με ανοιχτά τα παράθυρα, να μπαίνει όλο το κρύο μέσα.

Στη δουλειά επικρατεί σιγή. Δεν επιτρέπεται ούτε κιχ. Νομίζω πως έχουν αδυνατίσει τα δάκτυλα μου από την πολύ-πληκτρολόγηση. Αφού το δαχτυλίδι μου γυρνάει πέρα δώθε. Ακούω σταθμούς στο ραδιόφωνο. Best 8 με 10 Γιαννούτσο Βαμβακάρη, μετά λίγο από όλα και τα Mp3 μου. Εντωμεταξύ έχω γράψει 3.000 καταχωρίσεις. Και σωστά. Μάλλον. Στις 12 μύγα τσε τσε τσιμπά τις συναδέλφους μου και ο γυναικωνίτης αδειάζει. Τσιγαράκι στην ταράτσα σαν τους κατάδικους που τους έδωσαν άδεια, βολτίτσα στη γειτονιά για καφεδάκι ή καμιά τυρόπιτα. Στις δωδεκάμισι όλες στη θέση τους. Αρχίζω και στραβώνομαι, με τσούζουν τα ματάκια μου. Ακούω Κωστόπουλο στο Nitro και μετά Μάκη Τριανταφυλλόπουλο στον Ant1, μιλάμε για συνδυασμό που σκοτώνει. Τουλάχιστον με κρατάνε ξύπνια! Γράφω, γράφω, δε με νοιάζει τίποτα. Ο νους μου ταξιδεύει. Κάνω σχέδια για το απόγευμα, για τα σαββατοκύριακα. Στις τέσσερις η μύγα τσε τσε επανέρχεται και το παρθεναγωγείο αδειάζει πάλι. See you tomorrow. Τρέχω να γυρίσω σπίτι, δεν θέλω να χάσω ούτε δευτερόλεπτο.

Δεν μου φτάνει η γκαβομάρα που έχω από το πρωί κάθομαι και ένα δίωρο για κάτι κασέτες που απομαγνητοφωνώ, πως θα βγει το παραδάκι; Με μαλακίες. Κάπως έτσι είπα να πάω και για χειρίστρια στο ΠΑΣΟΚ, για 60 ευρώ και το μόνο που κέρδισα είναι ότι με έβαλε ο Σκανδαλίδης στη λίστα του και με έχει ταράξει στα email. Ψυχούλα!

Φέρνω στο μυαλό μου τη φράση του Lester Burnham από το American Beauty: “This isn't life, it's just stuff. And it's become more important to you than living. Well, honey, that's just nuts.” Είναι περίεργο να διαπιστώνεις ότι μπορείς να αρκεστείς με τα λίγα και να νομίζεις ότι είσαι ευτυχισμένος, και να μην θέλεις τίποτα άλλο, μόνο να ζητάς λίγες περισσότερες ώρες ύπνου.

Και μετά να χάνεσαι στο μαγικό τραγούδι των puressence.

Μια εβδομάδα μετά

Μου πήρε σχεδόν μια εβδομάδα για να ξεπεράσω τις εκλογές του ΠΑΣΟΚ, όχι για το αποτέλεσμα, μην πάει ο νους σας στο κακό αλλά για την ταλαιπωρία που τράβηξα επειδή είχα την τύχη να με επιλέξουν για χειρίστρια υπολογιστή! Σήμερα κάπως ηρέμησα αλλά αύριο πάλι Δευτέρα και δεν πρόλαβα να κοιμηθώ όσο ήθελα!!!!!!! Λεπτομέρειες για την απερίγραπτη κατάσταση στις εκλογές σε επόμενο ποστ!

Έκθεση ιδεών

Τι έκανα το Σαββατοκύριακο

Αυτό το ΣΚ πέρασα τέλεια, δηλαδή εποικοδομητικά. Τελειώνει η Κυριακή και νιώθω μια πληρότητα. Δεν είναι ότι έκανα πολλά πράγματα, είναι ότι έκανα και τα σωστά πράγματα. Πήγα στα γενέθλια της ανιψιάς του Δημήτρη, η οποία έσβησε το πρώτο της κεράκι. Εκεί πέρασα ανέλπιστα ωραία, είναι από τις στιγμές που λες πώ πω θα βαρεθώ σίγουρα με τόσα παιδάκια να τρέχουν πάνω κάτω και τη μικρή Σταυρούλα να κάνει κολιές με την περπατούρα, αλλά όχι πέρασα πάρα πολύ ωραία, φάγαμε, γελάσαμε, ξαναφάγαμε, γιατί τα παιδιά είχαν ετοιμάσει φαγητό για ένα λόχο, ο λόχος δεν ήρθε οπότε, αφήσαμε τα six packs για αργότερα. Η βραδιά έκλεισε με καταπληκτικό brownies από τα χεράκια του νονού. Το Σάββατο το πρωί ξύπνησα με μια έννοια, ότι το σπίτι δεν ήταν καθαρό. Με πιάνουν κατά καιρούς κάτι τέτοιες εμμονές και μετά από λίγο με βρίσκουν να γλύφω τα πατώματα και τις γωνίες. Αυτό συμβαίνει σπάνια, οπότε στο ετήσιο καθάρισμα του σπιτιού ανακαλύπτεις πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα. Στο καθάρισμα βοήθησε και ο αγαπητός love of my life, αφού με είδε έτσι αλαφιασμένη και τρόμαξε. Μέσα στον όλο πανικό έκανα δουλίτσες που είχα μήνες να κάνω, για να μην πω χρόνια… Ξεκαθάρισα κάτι ντουλάπια με προίκα στο σαλόνι, το ντουλαπάκι του μπάνιου, ό,τι βρισκόταν (προσωρινά τα τελευταία χρόνια) κάτω από το τραπέζι. Αφού το σπίτι έλαμψε, επανήλθε το χαμόγελο στα πρόσωπά μας. Μιλάμε για την αληθινή ευτυχία! Και επειδή η καλή νοικοκυρά είναι δούλα και κυρά, έκανα ένα γρήγορο ντουσάκι και πήγα και….. στη λαϊκή. Όπου ψώνισα πολύ καλά πραγματάκια σε καλές τιμές, η ώρα είχε πάει ήδη τέσσερις. Μπροκολάκι στο δισάκι μου και πάμε. Γυρίζοντας σπίτι, κατάφερα να υπνωτίσω την αγάπη και να του αποσπάσω την προσοχή από τον υπολογιστή με μια τέλεια σαλάτα που έφτιαξα από τα ζαρζαβατικά που μόλις είχα αγοράσει. Το σημαντικότερο, τελείωσα και τη δεύτερη εργασία μου που έχει να κάνει με την Ιστορία της Ευρώπης και ησύχασα. Το βράδυ φάγαμε μετά του αδερφού και της παρέας του σε γνωστό ταβερνοειδές στη Νέα Σμύρνη και στο τέλος μπουκώθηκα στους λουκουμάδες. Όλα καλά κι όλα ωραία. Κυριακή πρωί ξύπνησα με την έννοια ότι δεν έχω πληρώσει το γκαράζ και μετά από τις φωνές. Εκατομμύρια απεγνωσμένοι οδηγοί φτάνανε στο τέλος του δρόμου και προσπαθούσανε να καταλάβουν ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΙΣΤΗ Η ΜΕΣΟΓΕΙΩΝ; ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟ, ΕΧΕΙ ΒΟΥΙΞΕΙ Ο ΤΟΠΟΣ, ΠΟΥ ΠΑΣ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΕ ΜΟΥ; Τον μόνο που λυπήθηκα, έναν έξαλλο μπαμπά που ήθελε να πάει το παιδί του στο Παίδων και δεν μπορούσε με τίποτα αφού δεν μπορούσε να περάσεις απέναντι με το αυτοκίνητο στη Μεσογείων. Χαμός! Εμείς το μεσημεράκι τα καταφέραμε και φτάσαμε στο σπίτι της μαμάς για σπιτική μακαρονάδα με κιμά και λίγο καφεδάκι μετά. Γυρίζοντας το απόγευμα στο σπίτι έβαλα κάτι τελευταίες πινελιές στην καθαριότητα, ξεκαθαρίζοντας τα ντουλάπια της κουζίνας που τώρα μοιάζει σαν να βγήκε από περιοδικό διακόσμησης! Τέλεια τέλεια. Είδα το δεύτερο μισό του προτελευταίου επεισοδίου heroes το οποίο είχα χάσει επειδή με είχε πάρει ο ύπνος και τώρα νιώθω πλήρης. Έτσι είναι τα Σαββατοκύριακα, γεμίζεις τα κενά και νιώθεις πλήρης. Και πτώμα. Και δεν θέλεις καν να σκέφτεσαι πως θα σηκωθείς αύριο το πρωί για να πας να πληκτρολογήσεις ξανά και ξανά, τα ίδια και τα ίδια. Never mind, My house is Clean.

εγώ επί τω έργω