Διακοπή...

Οκτώ παρά πέντε εισέρχομαι στον χώρο εργασίας μου και ακούγεται το τσαφ, κλείνουν τα φώτα, έπεσε το ρεύμα. Προγραμματισμένη διακοπή. Πιάνουμε ψιλή κουβέντα, μαθαίνω για όλα τα διαζύγια και τις αδικοχαμένες σχέσεις των διπλανών μου που ως σήμερα δεν γνώριζα αφού οι διαπροσωπικές μας σχέσεις περιορίζονταν στο καλημέρα, καλησπέρα και σε ένα ημίωρο διάλειμμα ανάμεσα στο πληκτρολογώ, πληκτρολογείς, πληκτρολογούμε. Κι ενώ έχω ενθουσιαστεί με τις ιστορίες και σκέφτομαι να γράψω σενάριο για τη Δεκάτη Εντολή, παρατηρώ ότι η ώρα έχει πάει εννιά και τα αφεντικά κάνουν δεήσεις στη ΔΕΗ να ξαναφέρει το ρεύμα πίσω, γιατί χάνονται εργατοώρες και όχι τίποτα άλλο όση ώρα καθόμαστε θα πρέπει να μας πληρώσουν. Κατά τις εννιά και είκοσι κάποιος πάει στη ΔΕΗ να μάθει τι γίνεται και μας στέλνουν για μια βόλτα μέχρι τις δέκα νταν. Στην πλησιέστερη καφετέρια οι ιστορίες για αγρίους συνεχίζονται, καφές μόνο με σέικερ, τσιμπολογώ το κουλουράκι μου. Επιστρέφουμε και μας ανακοινώνουν πως το ρεύμα αργεί ακόμη και πως μπορούμε να αποχωρήσουμε. Ωραία, θα πάω σπίτι να διαβάσω για το ΕΑΠ.

Από τις δέκα και μισή που έχω φτάσει στο σπίτι…

Έχω δει τηλέοραση, Μενεγάκη, Αρναούτογλου, Μελέτη, Χίο κλπ κλπ.

Έχω πάρει ένα δεκάλεπτο υπνάκο στον καναπέ αλλά κατέβηκε η θερμοκρασία του σώματος μου και αναζητώντας την κουβερτούλα μου ξύπνησα.

Έχω κάνει ένα τσιγάρο.

Με έχει πιάσει ο πόνος και έχω πάει στο ταχυδρομείο να πληρώσω ΟΤΕ και Cosmote που λήγουν το τέλος του μηνός.

Έχω πάρει φρέντο από το Everest.

Έχω πάρει Lifo, Athens Voice και Real Simple.

Έχω ψάξει στο driveme και στο oasa.gr για το πώς θα πάω το απόγευμα σε ένα ραντεβού που έχω για δουλειά.

Έχω μπει στο skai.gr για να δω τη σύγκρουση με τα τραμ.

Έχω σερφάρει σε όλα τα blogs που έχω στα favorites.

Έχω κολλήσει λίγο με το facebook.

Και τώρα γράφω αυτό το ποστ.

Η ώρα είναι 2 και σε κανένα δίωρο θα πρέπει να ξεκινάω σιγά σιγά για το ραντεβού μου. Εντάξει μωρέ, διαβάζω και το απόγευμα!