Μια πόρτα ανοιχτή, μπορεί να κοιτάξεις και να προσπεράσεις, μπορεί να σταθείς και να ονειρευτείς.
Γαλάζιο και λευκό μπλέκονται, ανοίγει η ματιά μου, που θα χωρέσει όλη αυτή η ευτυχία;
Ένα λουλούδι, λίγη λάμψη, αγάπη, μια ματιά, πάντα εδώ για σένα.
Άσπρο σύννεφακι, καλύπτει τα πάντα, σαν σε όνειρο.
Χρωματίζεις τις εικόνες μου και μου αφηγείσαι παραμύθια...
Βρήκα τη στεριά που αναζητούσα...
Σε παλιές σκουριασμένες πόρες, κλειστές...
Φεύγεις κι έρχεσαι...
4 σχόλια:
Διαβάζεις ενα πολυταξιδιάρικο βιβλίο από πολλές πλευρές! Οσο για τις φωτογραφίες...θέλω πολύ να σε μισήσω αλλά θυμάμαι ότι μαγειρεύεις ωραία και το ξανασκέφτομαι! :)
Exo paei 3 fores sti santorini kai pote mou den tin exo dei etsi. Nice photos. Bravo sto photografo.
Dot, ένα βιβλίο από μόνο του σε ταξιδεύει, πόσο μάλλον αυτό! Όσο για τις φωτογραφίες, βγήκαν πολύ καλές! Να είχαμε και λίγη nutella (άσχετο!)
Tes, τοπίο στην ομίχλη!!
telies i fotografies
Δημοσίευση σχολίου