10/2/09

Ό,τι μπορώ


Σήμερα που γιορτάζεις

Είναι ευκαιρία να σου μάθω να χαμογελάς

Να σου θυμίσω μάλλον

Γιατί ήξερες πως είναι και το ξέχασες

Άφησες τα πινέλα σου

Πέταξες τη χαρά σου

Και συνήθισες να ζεις με αναμνήσεις

Βάλε χρώματα

Κόκκινο, πορτοκαλί, πράσινο, κίτρινο

Πέταξε το μαύρο

Διώξε τα σύννεφα

Βάλε τις καλές κουρτίνες

Θα έρθω και θα κάτσω δίπλα σου

Θα κλέψω δυο αστέρια από τον ουρανό

Και θα σου τα χαρίσω

Αξίζεις ολόκληρο τον ουρανό

Αλλά θα σου δίνω ένα μικρό κομματάκι

Κάθε μέρα

Για να μην τρομάξεις.


Για τη μαμά μου που γιορτάζει σήμερα.

5 σχόλια:

One Happy Dot είπε...

Η μαμάκα σου έχει το πιο όμορφο χρώμα του κόσμου...αυτό που της δίνεις εσυ με όλη σου την αγάπη! Να την χαίρεσαι και να σας χαίρεται!

Naf είπε...

Να την χαίρεσαι και να την καταφέρεις εύχομαι να ξαναπιάσει τα πινέλα!!

Ανώνυμος είπε...

prepei na tis matheis na ta diavazei kai moni tis omos!!!
giati pali tha pei...mou eipan oti kati egrapse i eleni..gia vale mou na do...
kai tha to diavasei kai dos tou klamata...

na tin hairomaste!!!

y.g.ena puzzle den tis pirame omos!!!
y.g.1 oute ena sudoku

Ανώνυμος είπε...

Καλέ, ευτυχώς που δεν το διάβασε χθες... ακόμα θα έκλαιγε...

Χρυσούλα

mirelen είπε...

One happy dot, σε ευχαριστώ, έχει το πιο όμορφο χρώμα του κόσμου, αλήθεια!

Naf, το παλεύουμε!

Pezos aderfos, δεν είσαι και τόσο πεζός, ισορροπιστής θα έλεγα.

Χρυσούλα, το διάβασε μετά, μα ο σκοπός δεν ήταν να κλάψει, ήταν να καταλάβει πόσο την αγαπάμε!