10 χρόνια πριν, ημέρα απογραφής πληθυσμού μας έβρισκε να βολτάρουμε ως φίλοι (κρυφά ερωτευμένοι) με ένα μικρό 4χρονο ανιψάκι ανάμεσά μας. Ποιά τρελή αδελφή μας το είχε εμπιστευτεί; Κάναμε πρόβα τζεναράλε τότε και δεν το ξέραμε. Κι όμως, όταν επέστρεψα εκείνο το απόγευμα στο σπίτι, πλημμυρισμένη από χαρά για εκείνες τις ώρες ευτυχίας, κάθισα και έγραψα (όπως το συνήθιζα πάντα) μερικές σκέψεις. Και προέβλεψα, χωρίς να το ξέρω, το μέλλον. Αναρωτήθηκα για το μέλλον. Ή μάλλον ευχήθηκα το μέλλον. 10 χρόνια μετά, στη φετινή απογραφή πληθυσμού, η ζωή μας βρίσκει μαζί, με ένα μικρό κοριτσάκι ανάμεσά μας.
Είναι τόσο συγκινητικό που βρήκα αυτό το παλιό μου σημείωμα... τα γραπτά μένουν...
8 σχόλια:
thanx 4 sharing.
very sweet.
nai zouzouna mou ta grapta menoun kai elpizo na ksekiniseis kapoia stigmi na grafeis to diko sou biblio pou eixes pei.
Filakia polla!
να ειστε παντα ερωτευμενοι...δεν υπαρχει καλύτερο!
πόσο πολύ με συγκίνησες...
πάρα πολύ... να είστε πάντα καλά.
μ'αρέσει το μπλογκ σου! καλώς με βρήκες στο δικό μου, καλώς σε βρίσκω κι εγώ στο δικό σου :)
τι γλυκο...πώς κυλα ετσι ο χρόνος,όταν αυτό που ονειρευεσαι γίνεται..:)και στην επομενη απογραφή ακόμα περισσοτεροι ευχομαι!
Υπέροχο και συγκινητικό!
αι στα κομμάτια με πήραν τα ζουμιά!
πολλή αγάπη από την τρελή αδερφή που σας εμπιστεύετε τα παιδιά της ακόμα...
Χρυσούλα
Δημοσίευση σχολίου