Σαν τη σημερινή. Που δεν έχεις κέφια, θέλεις να κουρνιάσεις στον καναπέ και να μην κάνεις τίποτα απολύτως. Όμως δεν γίνεται. Ένα μικρό ζουζούνι ξύπνησε για να ζήσει άλλη μια μέρα από τη ζωή του. Σε θέλει εκεί όχι μόνο για τα βασικά θέματα της επιβίωσης του, φαγητό, νερό, πλύσιμο, άλλαγμα πάνας. Σε θέλει να είσαι χαμογελαστή, να της μιλάς και να παίζεις μαζί της. Δεν καταλαβαίνει ότι υπάρχουν ημέρες που δεν είναι τέλειες. Μέρες που η μαμά θέλει να είναι μόνη της, να μη σκέφτεται τίποτα και να ζήσει μια «άσχημη» μέρα. Δεν μπορείς να είσαι μουτρωμένη, πρέπει να προσπαθήσεις. Με νύχια και με δόντια. Για σένα μπορεί να είναι μια κακή μέρα, για εκείνη είναι άλλη μια μέρα χαράς και παιχνιδιού. Σε έχει ανάγκη, δεν πρέπει να της το χαλάσεις. Δεν το έχεις σκεφτεί αλλά ίσως αυτή είναι που θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα. Πρέπει να το παλέψεις.
4 σχόλια:
πόσες πολλές φορές έχω αναπολήσει τις ώρες που καθόμουν μόνη μου με τον εαυτό μου και τα λέγαμε. όταν γίνεσαι μαμά ένα κομμάτι του χάνεται για πάντα.
για πάντα...
όταν γίνεσαι μαμά ένα κομμάτι του χάνεται για πάντα.
κανένα παπουτσάκι εκτός από spam θα αφήσετε;
Δημοσίευση σχολίου