Ζωή χωρίς ομπρέλες

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μαμά και δυο παιδιά, μικρά, τρυφερά και όμορφα. Ζούσαν στο δάσος και είχαν φτιάξει το μικρό σπιτάκι τους στα κλαδιά του αγαπημένου τους δέντρου, μιας καστανιάς. Όταν έβρεχε κρυβόντουσαν στο σπίτι τους, όταν είχε ήλιο στέκονταν στον παχύ ίσκιο που έκανε το δέντρο τους, όταν έρχονταν τα άγρια ζώα τους πετούσαν τα κάστανα κι αυτά φεύγανε χορτασμένα μόνο για λίγο.

Μια μέρα, η μαμά και τα παιδιά ξύπνησαν και είδαν γύρω τους φωτιά. Το δάσος καιγόταν και το σπίτι τους ήταν μέσα στις φλόγες. Η μαμά άρπαξε τα παιδιά της και έτρεξαν όλοι μαζί μακριά να σωθούν. Για καλή τους τύχη, δίπλα υπήρχε ένα βουνό και άρχισαν να σκαρφαλώνουν.

 Σιγά σιγά άρχισε να βρέχει. Η μαμά έβγαλε από την τσάντα της μια μεγάλη ομπρέλα και την άνοιξε. Όμως από κάτω χωρούσαν μόνο τα παιδιά της, αν έμπαινε αυτή θα έβγαινε ο γιος της και θα βρεχόταν, αν έμπαινε αυτή κι ο γιος της θα ήταν απροστάτευτη η κόρη της. Δεν υπήρχε λύση. Κάποιος έπρεπε να θυσιαστεί.

-Μαμά έλα θα στριμωχθούμε και θα χωρέσουμε. Έλα, δεν μπορούμε να σε βλέπουμε να βρέχεσαι.

-Προχωρήστε εσείς, εγώ αντέχω τη βροχή.

Όμως δεν την άντεχε. Τα ρούχα της άρχισαν να λιώνουν και κουραζόταν διπλά να περπατάει.

Για μια στιγμή ο γιος της πετάχτηκε και την τράβηξε κάτω από την ομπρέλα και έμεινε κάτω από την βροχή αυτός. Γδάρθηκε το πρόσωπο του, άστραψαν πάνω του κεραυνοί.

-Μη παιδί μου. Μπορώ, προχώρησε. Σε παρακαλώ.

Και το παιδί προχώρησε.

Και η βροχή, αλύπητη, συνεχιζόταν. Και τα παιδιά, προστατευμένα κάτω από την ομπρέλα, γύριζαν που και που και με δάκρυα στα μάτια κοιτούσαν τη μανούλα τους να παλεύει να σκαρφαλώσει, να μην τους χάσει, να μην χαθεί.

Και σιγά σιγά πλησίαζαν στην κορυφή. Και όσο έβλεπαν ότι πλησίαζαν τόσο μεγαλύτερες δυνάμεις αποκτούσαν.

Όταν φτάσανε, ως δια μαγείας, σταμάτησε και η βροχή.

Βγήκε ο ήλιος.

Κλείσανε την ομπρέλα. Δεν την χρειάζονταν πια.

Στην άλλη πλευρά του βουνού έβλεπαν μακριά μια μεγάλη πόλη, σαν μια μεγάλη αγκαλιά που τους περίμενε.

Βάλανε τα κλάματα όλοι μαζί, αυτή τη φορά από χαρά. Από την άλλη πλευρά του βουνού, δεν υπήρχε ούτε φωτιά, ούτε βροχή. Υπήρχε μόνο μια καινούρια ζωή χωρίς ομπρέλες.

http://youtu.be/AvBKlBhfgPc?t=1m15s

Αφιερωμένο.

Ατάκες Δανάης -Μαμά, μιλάω τούρκικα;

Έτσι για να γελάσει λίγο το χειλάκι μας σας παραθέτω πρόσφατες, λαχαριστές ατάκες τρίχρονης Δανάης.


Εγώ: Μπράβο, φτιάχνεις τόσο εύκολα το παζλ.
Δανάη: Να σου πω κάτι; ΜΕΓΑΛΩΣΑ.
Εγώ: Δεν το περίμενα να μεγαλώσεις τόσο γρήγορα.
Δανάη: Αφού έπρεπε να το περιμένεις.


Κλείνει τον υπολογιστή αμέσως μόλις της το λέω.
-Είδες; Την ακούω την μανούλα μου.

Ακούμε ραδιόφωνο στο αυτοκίνητο.
Μπαίνει το αγαπημένο της, το Rain over me.
-Θα βάλει και τον Σάκη. Γιατί ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ.

Περνάμε έξω από το θέατρο με την παράσταση "Άντρες έτοιμοι για όλα"
Βλέπει την αφίσα.
-Τι είναι αυτό;
-Θέατρο.
-Εδώ πρέπει να έρθει ο μπαμπάς.

Βρέχει και ρίχνει κεραυνούς και βροντές.
-Δεν θέλω να βλέπω τον αστράφτη.

Η ξαδέλφη της: Δανάη, έχεις κάνει κοιλίτσα.
Δανάη: Ναι αλλά έχω μικρό στήθος.

Της εξηγώ ότι πρέπει να βγάλει της πιτζάμες της και να ντύθεί.
Εγώ κι η αδερφή της έχουμε ντυθεί.
-Μαμά δεν έχεις ντυθεί. Φοράς ακόμη τα γυαλιά σου.
(δηλαδή δεν είχα βάλει τους φακούς μου.)

Περπατάμε στο δρόμο. Βλέπει ένα γκαράζ, μπερδεύεται και το λέει: Γκαζάρ
-Μαμά μιλάω τούρκικα;
 

Tea party Baptism

Επανέρχομαι με φωτογραφίες από το tea party της βάπτισης της Μιράντας. 

Το πόσο καταευχαριστήθηκα την προετοιμασία νομίζω δεν χρειάζεται να το πω. 

Το πόσο θα ήθελα να κάνω κάτι τέτοιο for a living, εννοείται.

Το πόσο budget friendly μπορούν να γίνουν όλα αυτά τα σημαντικά της ημέρας της βάπτισης δεν μπορείτε να φανταστείτε. Χρόνος, ιδέες, ίντερνετ και όρεξη λοιπόν.

Χρωστάω φωτογραφία από τις μπομπονιέρες. Stay tuned.

Οι φάκελοι της πρόσκλησης σε μπεζ κραφτ χαρτί. Τα γραμματόσημα τα τύπωσα, δεν είναι αυθεντικά και τα έκοψα γύρω γύρω με το γνωστό ψαλίδι χειροτεχνίας για να μοιάζουν με αληθινά.

Τι βάπτιση; Tea βάπτιση! Και η πρόσκληση στο concept φυσικά!Τη σχεδίασαν οι νονοί μας που είναι και designer γραφίστες και τους έχουμε και του χεριού μας.

Home Delivery: τα μπισκότα ταξίδεψαν μαζί με τους νονούς από την Αγγλία για να μας συνοδέψουν στο τσάι. Όσα περίσσεψαν, προσφέρθηκαν στους καλεσμένους μας μέσα σε χειροποίητα σακουλάκια που έγραφαν "Τσάι με Μιράντα".

Το Backdrop με τις χάρτινες ροζέτες και τα ρολόγια.(ναι, είχα backdrop και στο χωριό μου!!)

The cookie and shortbread buffet.

Teacups and cupcakes.

It's tea time.

Τα σακουλάκια με τις χάρτινες δαντέλες.

Το τραπέζι των ευχών: οι καλεσμένοι έγραφαν σε καρτποσταλ τις ευχές τους και τις συμβουλές τους για τη νεοφώτιστη και τις τοποθετούσαν στη βαλίτσα. Επίσης μπορούσαν να διαβάσουν αυθεντικές καρτποστάλ που απεικόνιζαν μνημεία και χαρακτηριστικά σημεία της πόλης του Λονδίνου.

 Στο τραπέζι των ευχών βρίσκονταν επίσης μαρέγκες (τις έφτιαξα εγώ), κουφέτα και τα μαρτυρικά βραχιολάκια.

Αυθεντική καρτ ποστάλ. Στην πίσω πλευρα είναι γραμμένη από άγνωστο αποστολέα.

Το τραπέζι των εκπλήξεων: κουτιά από τσάι, button cookies & teabag cookies (τα έφτιαξα εγώ!), οι κονκάρδες και το σταυρόλεξο. Όσοι το έλυσαν έμαθαν κάποια πράγματα για τη μικρή Μιράντα.

Στα παιδιά προσφέρθηκαν κονκάρδες που έγραφαν "Ήμουν κι εγώ στη βάπτιση της Μιράντας" με μια τσαγιέρα για να θυμούνται για πάντα εκείνη την ημέρα.

Update

Η μπομπονιέρα ήταν ένα χάρτινο κουτί που περιείχε τα εξής: ένα φακελάκι τσάι, ένα μπισκότο Μιράντα, ένα τούλι με 7 κουφέτα και ένα χαρτάκι με ένα γνωμικό για το τσάι. Στην κορδελίτσα ήταν περασμένη μια μικρή πλαστική τσαγιέρα. 

Αυτοί ήταν οι υπόλοιποι χρωματικοί συνδυασμοί. Τα αγόρασα από dhgate.com.

Μαρτυρικά βραχιολάκια σε πολλά πολλά χρώματα.

Eco γλαστράκια centerpiece

Στη βάπτιση της Μιράντας έγιναν όλα χειροποίητα και οργανώθηκαν μήνες πριν έτσι ώστε να μπορέσω να τα κάνω χωρίς άγχος και πίεση. Το γεγονός ότι η βάπτιση ήταν low budget δεν ήταν μόνο λόγω ανάγκης αλλά και επειδή είμαστε πλέον της άποψης ότι δεν αξίζει να ξοδεύεις χρήματα για πράγματα που δεν θα μείνουν. Αξίζει να δημιουργείς αναμνήσεις, στα παιδιά σου και στους καλεσμένους και αυτό, πιστέψτε με μπορείς να το κάνεις με πολύ λίγα χρήματα.

Για παράδειγμα η διακόσμηση των τραπεζιών κόστισε 10 ευρώ για είκοσι βαζάκια με λουλούδια. Πώς; Ανακυκλώνοντας όλα τα μεταλλικά κουτιά που πέρναγαν από τα χέρια μας, π.χ. πουράκια, χυμός ντομάτας, κρέμες παιδικές κλπ κλπ. Έβγαλα και την πρωτότυπη ετικέτα και τύπωσα διάφορα vintage, τύπου παλιές συσκευασίες από προϊόντα από το ίντερνετ (λίγο flickr, λίγο pinterest, λίγο google). Τις κόλλησα με ταινία διπλής όψης και εγένετο το θαύμα. Μεταμόρφωση. Λίγες μέρες πριν από τη βάπτιση πήγα σε ένα φυτώριο και παρήγγειλα 20 γλαστράκια-σκυλάκια, αξίας 0,50 ευρώ το ένα. Μάλιστα ο κύριος μου τα διάλεξε ένα ένα ώστε να είναι ανθισμένα και σε καλή κατάσταση. Τα τραπέζια μας ήταν 8 και βάλαμε από δυο σε κάθε ένα και τα υπόλοιπα τέσσερα που περίσσεψαν διακόσμησαν τον μπουφέ.
Κόστος για τενεκεδάκια: 0
Κόστος για εκτύπωση: 0
Κόστος για λουλούδια: 10 ευρώ τα 20 γλαστράκια.
Συνολικό κόστος για 20 γλαστράκια:10 ευρώ.

Αν θεωρείται ότι η εκτύπωση κόστισε λόγω ανάλωσης των χρωμάτων του εκτυπωτή, τότε οκ, θα μπορούσα να έχω επιλέξει σελίδες από περιοδικά για πέταμα and this is recycling my friends.


Περισσότερα για το tea party σύντομα.

Οργανώσου

Καλή χρονιά είπαμε; Η αλήθεια είναι την έλευση του νέου χρόνου την επισκίασε, τουλάχιστον για τη δική μας οικογένεια, η αγωνία για την ημέρα της βάπτισης της Μιράντας. Θέλω να γράψω ειδικό πόστ για τη βάπτιση απλώς περιμένω να έχω στα χέρια μου μερικές φωτογραφίες για να μπορέσω να την παρουσιάσω σωστά. Πάντως το θέμα της ("που πας χωρίς θέμα" που με κοροιδεύουν και οι ξαδέρφες μου) ήταν το Tea Party και όλα βασίστηκαν σε αυτό. Ήταν μια low budget βάπτιση, αλλά κατά τη γνώμη μου, δεν της έλειψε τίποτα. Αυτά όμως σύντομα σε άλλο ποστ.

Σήμερα θέλω να μοιραστώ δύο νέα πράγματα που έφτιαξα στην κουζίνα, στην προσπάθεια μου να την οργανώσω και να εκμεταλλευτώ όλους τους χώρους της. Καταρχάς μετά το ξεκαθάρισμα, πέταξα τουλάχιστον 5 σακούλες. Υπήρχαν "σκοτεινά" σημεία που δεν ήξερα ούτε κι εγώ ακριβώς τι είχα. Πετάχτηκαν πολλά, ληγμένα, σπασμένα κλπ, ορισμένες συσκευές που παραμένουν αχρησιμοποίητες εδώ και χρόνια μπήκαν σε πακέτο για να χαρισθούν και οργανώθηκαν όλα τα ντουλάπια. Το κλειδί στην όλη υπόθεση ήταν τα καταπληκτικά ραφάκια του ΙΚΕΑ που δημιουργούν επιπλέον χώρο μέσα στο ντουλάπι και είναι ιδανικό για τα ποτήρια και τις κούπες αλλά και για το ντουλάπι με τα τρόφιμα. Φυσικά έκανε τρομερή διαφορά στο ντουλάπι με τα μπαχαρικά. Αλληλούια.

Επίσης, αυτά τα deliveroχαρτα βρήκαν επιτέλους τη θέση τους. Χάνονταν συνέχως ή τσαλακώνονταν. Κόλλησα με ταινία διπλής όψης ένα πλαστικό διαφανή φάκελο που ανοίγει από τη μια πλευρά στην εσωτερική πλευρά ενός ντουλαπιού. Έβαλα μέσα ΜΟΝΟ τα delivery που χρησιμοποιούμε πιο συχνά. Αποστολή εξετελέσθη.

Φυσικά οργάνωσα όλα τα cooking και baking εργαλεία ώστε να είναι συγκεντρωμένα στο ίδιο σημείο. Έβαλα σε πιο πρακτικό σημείο τις κατσαρόλες και τη χύτρα. Καθάρισα το ψυγείο και έκανα χώρο στην κατάψυξη. Ναι είχε ένα παγωτό λεμόνι που είχα φτιάξει το καλοκαίρι.
Έχω σκοπό να καθαρίζω, να ξεκαθαρίζω δηλαδή ένα δωμάτιο ανά εβδομάδα. Την κουζίνα την κατάφερα σε 3-4 ημέρες πάντως. Επόμενο το γραφείο, παίζει να βγουν από εκεί 322 σακούλες για πέταμα. Αν καταφέρω και καρφώσω κι ένα ράφι στον τοίχο θα φτιάξω ένα κανονικό χώρο για crafting!!!

Παράλληλα έφτιαξα λίστα για το σούπερμαρκετ με τα πράγματα που αγοράζουμε συνήθως, την τύπωσα και την έβαλα στο ψυγείο. Εκεί σημειώνουμε αυτά που μας λείπουν, τη στιγμή που το ανακαλύπτουμε και έχω σκοπό να καταφέρουμε να πηγαίνουμε μια φορά την εβδομάδα στο σουπερμάρκετ, γιατί ως τώρα τα πήγαινε έλα για δυο τρια πράγματα ήταν συχνό φαινόμενο. Επίσης θα καθιερώσω εβδομαδιαίο πρόγραμμα γευμάτων έτσι ώστε να ξέρω ακριβώς τη χρειάζομαι για την επόμενη εβδομάδα και να φτιάχνω τη λίστα του σουπερμαρκετ ανάλογα.

Και μετά από όλα αυτά τα αγχωτικά οργανωτικά, εσύ που με ξέρεις, πες πες, δεν το περίμενες; Δεν θα γίνω ψυχαναγκαστική στο υπόσχομαι. Όμως έτσι θα έχω περισσότερη ώρα για παιχνίδι!!!