Είμαι η πρώτη που θα πει "άφησε τα παιδιά να παίξουν", μην τα φορτώνεις με εξωσχολικές δραστηριότητες, δεν προλαβαίνουν να παίξουν ούτε για μια ώρα όταν είναι 6 χρονών, δεν προλαβαίνουν καν να βαρεθούν και να ανακαλύψουν κάτι καινούριο μόνοι τους.
Τότε το ερώτημα θα έρθει φυσιολογικά; Γιατί τα φορτώνεις με τόσες γνώσεις; Τι τα νοιάζει τα παιδιά ο Πικάσο και ο Νταλί; Τι σχέση έχει η τέχνη με ένα 4χρονο; Να ζωγραφίσει, το καταλαβαίνω αλλά αν δεν έχει ιδιαίτερη κλίση στη ζωγραφική, που κολλάνε όλα αυτά τα υπερβολικά.
Στον προβληματισμό βάλε επίσης και το γεγονός ότι η "δασκάλα" είμαι εγώ που από τέχνη δεν έχω σχεδόν καμία σχέση, αν εξαιρέσεις ότι η μαμά μου ζωγραφίζει και ότι στο ΕΑΠ, στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό, υπήρχε ένα μάθημα για τις Τέχνες (το αγαπημένο μου btw).
Ε λοιπόν, κόντρα σε όλα αυτά κάναμε ένα Art Lab για τον Πικάσο. Και επειδή δεν μου φτάνουν τα δικά μου παιδιά, καλέσαμε και τρεις φίλες.
Αρχικά, είχα ετοιμάσει ένα powerpoint για να τους πω μερικά πράγματα για τον Πικάσο.
Και μετά περάσαμε στη δράση.
Τους ζήτησα να ζωγραφίσουν δυο πρόσωπα, ένα σε κάθε χαρτί. Είχαμε ένα "σκονάκι" και τα κορίτσια ακολούθησαν πολύ καλά τις οδηγίες. Στη συνέχεια, θα έπρεπε να ζωγραφίσουν το ένα σαν να ήταν η μπλε περίοδος του Πικάσο και το άλλο σαν να ήταν η ροζ.
Ενώ υπήρχαν έτοιμα χρώματα ροζ και μπλε σε πολλές αποχρώσεις, πειραματιστήκαμε και με το να αναμείξουμε κόκκινο με άσπρο αλλά και μπλε με άσπρο.
Το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό:
Η Μιράντα (4,5 χρονών) πήρε φυσικά μέρος στο Art Lab αλλά αρνήθηκε κατηγορηματικά να ζωγραφίσει τη μπλε περίοδο του Πικάσο. Και επειδή εμείς δεν πιέζουμε τον καλλιτέχνη, έκανε και τα δυο ροζ! Με πολλά μοτίβα και binary codes.
Στη συνέχεια, τους ζήτησα να ζωγραφίσουν μια καρδιά και να την χωρίσουν σε τετραγωνάκια τραβώντας γραμμές. Μετά, να ζωγραφίσουν διαφορετικά χρώματα τα κουτάκια. "εύκολος" κυβισμός!
Ομολογώ ότι είχα αγωνία επειδή εκτός από τα δικά μου παιδιά, θα υπήρχαν και άλλα τρία και θα είχε τη μορφή "μαθήματος" αλλά τα πήγαμε όλοι εξαιρετικά και είμαστε ήδη έτοιμοι για την επόμενη συνάντηση.
Έχω πολλά και διάφορα ωραία στο μυαλό μου και ο σκοπός μου δεν είναι να μάθουν να ζωγραφίζουν αλλά να μάθουν χιλιάδες άλλα πράγματα μέσα από τη ζωγραφική.
Τότε το ερώτημα θα έρθει φυσιολογικά; Γιατί τα φορτώνεις με τόσες γνώσεις; Τι τα νοιάζει τα παιδιά ο Πικάσο και ο Νταλί; Τι σχέση έχει η τέχνη με ένα 4χρονο; Να ζωγραφίσει, το καταλαβαίνω αλλά αν δεν έχει ιδιαίτερη κλίση στη ζωγραφική, που κολλάνε όλα αυτά τα υπερβολικά.
Στον προβληματισμό βάλε επίσης και το γεγονός ότι η "δασκάλα" είμαι εγώ που από τέχνη δεν έχω σχεδόν καμία σχέση, αν εξαιρέσεις ότι η μαμά μου ζωγραφίζει και ότι στο ΕΑΠ, στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό, υπήρχε ένα μάθημα για τις Τέχνες (το αγαπημένο μου btw).
Ε λοιπόν, κόντρα σε όλα αυτά κάναμε ένα Art Lab για τον Πικάσο. Και επειδή δεν μου φτάνουν τα δικά μου παιδιά, καλέσαμε και τρεις φίλες.
Αρχικά, είχα ετοιμάσει ένα powerpoint για να τους πω μερικά πράγματα για τον Πικάσο.
- Ότι ο πατέρας του ήταν δάσκαλος εικαστικών, οπότε λογικά αυτό θα τον επηρέασε.
- Ότι στην περίοδο της ζωής του που ήταν λυπημένος επειδή είχε πεθάνει ο καλύτερός του φίλος επέλεξε να ζωγραφίσει με μπλε χρώματα. Ενώ όταν ερωτεύτηκε, του άρεσαν τα ροζ.
- Ανέφερα λίγα πράγματα για τον κυβισμό και τους έδειξα σχετικούς πίνακες.
- Τους μίλησα για τα "τρελά" πρόσωπα του. Ζωγράφιζε το πρόσωπο, όχι όπως όταν βγάζουμε μια φωτογραφία αλλά και αμφάς και προφίλ στην ίδια εικόνα. Μύτες, μάτια, αυτιά, στόμα όπου να 'ναι. Τους έκανα εγώ αναπαράσταση: αν με κοίταζαν από το πλάι φαινόταν μόνο ένα ρουθούνι της μύτης, ένα μάτι, ένα αυτί. Έπρεπε να μπει και αυτή η οπτική στη ζωγραφιά.
- Τέλος,τους είπα ότι ο Πικάσο είχε πει ότι "κάθε παιδί είναι καλλιτέχνης, αλλά το θέμα είναι να μην το ξεχνάει, όταν μεγαλώνει"
Έχω ανεβάσει το PowerPoint εδώ και μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν, αν κάνετε κάτι παρόμοιο.
Και μετά περάσαμε στη δράση.
Τους ζήτησα να ζωγραφίσουν δυο πρόσωπα, ένα σε κάθε χαρτί. Είχαμε ένα "σκονάκι" και τα κορίτσια ακολούθησαν πολύ καλά τις οδηγίες. Στη συνέχεια, θα έπρεπε να ζωγραφίσουν το ένα σαν να ήταν η μπλε περίοδος του Πικάσο και το άλλο σαν να ήταν η ροζ.
Ενώ υπήρχαν έτοιμα χρώματα ροζ και μπλε σε πολλές αποχρώσεις, πειραματιστήκαμε και με το να αναμείξουμε κόκκινο με άσπρο αλλά και μπλε με άσπρο.
Το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό:
Η Μιράντα (4,5 χρονών) πήρε φυσικά μέρος στο Art Lab αλλά αρνήθηκε κατηγορηματικά να ζωγραφίσει τη μπλε περίοδο του Πικάσο. Και επειδή εμείς δεν πιέζουμε τον καλλιτέχνη, έκανε και τα δυο ροζ! Με πολλά μοτίβα και binary codes.
Στη συνέχεια, τους ζήτησα να ζωγραφίσουν μια καρδιά και να την χωρίσουν σε τετραγωνάκια τραβώντας γραμμές. Μετά, να ζωγραφίσουν διαφορετικά χρώματα τα κουτάκια. "εύκολος" κυβισμός!
Ομολογώ ότι είχα αγωνία επειδή εκτός από τα δικά μου παιδιά, θα υπήρχαν και άλλα τρία και θα είχε τη μορφή "μαθήματος" αλλά τα πήγαμε όλοι εξαιρετικά και είμαστε ήδη έτοιμοι για την επόμενη συνάντηση.
Έχω πολλά και διάφορα ωραία στο μυαλό μου και ο σκοπός μου δεν είναι να μάθουν να ζωγραφίζουν αλλά να μάθουν χιλιάδες άλλα πράγματα μέσα από τη ζωγραφική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου