10/1/06

THE WISH LIST

Σκέφτομαι να ζητήσω μερικά πραγματάκια από τον καινούριο χρόνο (του απευθύνομαι σαν να είναι ένας ανθρωπάκος που μπορείς να πας και να του ζητήσεις ό,τι θέλεις, να το σκεφτεί και αν θέλει να στο πραγματοποιήσει) και ένα καλό μέρος είναι να τα δημοσιεύσω είναι εδώ, στο blog, μήπως και τα δει κανένας καλός άνθρωπος κι αν περνάει από το χέρι του να κάνει κάτι. Λοιπόν, ξεκινάω:

Να βρω μια δουλειά που να μου αρέσει και να θέλω να ξυπνάω το πρωί για να πάω στο γραφείο μου, μια δουλειά που να με ενδιαφέρει, που να μην με κουράζει όσες ώρες κι αν δουλεύω κι αυτή, να συνεργάζομαι με ανθρώπους που έχουν να μου μάθουν κάτι, με ανθρώπους που θα μπορώ να συνεννοηθώ και να κάνω παρέα. Μια δουλειά σε ωραίο περιβάλλον που θα με εμπνέει, που θα με κάνει να βγάλω τον καλύτερο εαυτό μου, αυτόν που είναι καλά κρυμμένος αλλά ξέρω ότι υπάρχει.

Να καταφέρω να κατανοήσω τι σημαίνει να φεύγει κάποιος από τη ζωή σου, να φεύγει από την δική του ζωή, να βρω έναν τρόπο να καταλάβω που πηγαίνει κι αν είναι καλά εκεί που πάει, αν με βλέπει, με ακούει και τον ενδιαφέρει τι συμβαίνει στον μικρόκοσμό μας. Να ξεπεράσω την απουσία, να κρατήσω όλες τις όμορφες στιγμές, να γεμίσω το κενό με αναμνήσεις και να είμαι προετοιμασμένη για όλα όσα συμβούν στο μέλλον.

Να καταφέρω να βρω τα πέντε επεισόδια της σειράς 24 season 4 που μου απομένουν και να δούμε παρεούλα σε μαραθώνιο για άλλη μια φορά τον αγαπημένο Jack Bauer να σώζει αυτόν τον κόσμο από τους τρομοκράτες.

Να νοικιάσω το δώμα σε κανένα καλό παιδί, που να πληρώνει στην ώρα του και να μην έχει παραξενιές, να γίνουμε ίσως φίλοι εκεί πάνω στα ανεμοδαρμένα ύψη.

Να διαβάσω όσα περισσότερα βιβλία μπορώ και να μην βαριέμαι να συνεχίσω, να μην αφήσω κανένα βιβλίο στη μέση, να διαβάσω και παλιά βιβλία που θα έπρεπε να είχα διαβάσει, σε μια κουβέντα να έχω κάτι να πω και εγώ για τον τζέιμς τζους κλπ κλπ, να κρατήσω λίστα με τα βιβλία μου για να σας την δείξω του χρόνου εδώ σε αυτό το blog, αν υπάρχει ακόμη.

Να δω πολλές ταινίες, copy left για οικονομία και να τις συλλέξω στο πολύ όμορφο τσαντάκι για cd, dvd που μου πήρε δώρο ο αδερφούλης μου την Πρωτοχρονιά.

Να περάσω πολύ χρόνο με τα ανίψια μου και την αδερφή μου που αγαπώ τόσο πολύ, ακούγεται τόσο μελό αλλά τα δύο διαβολάκια είναι τα μοναδικά πλάσματα στον κόσμο που με κάνουν τόσο ευτυχισμένη και μόνο που λένε το όνομά μου, να βρω τρόπους να περνάμε καλά και να μην αφήνουμε τον χρόνο να περνάει χωρίς να συναντιόμαστε να μην χάνουμε επαφή γιατί όλος ο κόσμος μου κρύβεται στα ματάκια τους.

Να διατηρήσω την όμορφη σχέση που έχω με την αγάπη, μια σχέση που έχει την έδρα της εδώ στο μικρό σπιτάκι και εξελίσσεται τόσο καλά, και έχει τόσο μέλλον. Να μιλάμε πάντα για όλα, να μην αφήνουμε να πέσει κάτι κάτω και ξεχαστεί, να μην πάμε για ύπνο θυμωμένοι, να λύνονται όλα πριν βραδιάσει και το πρωί να ανοίγουμε το παράθυρο να μπει ο χειμωνιάτικος ήλιος.

Να κάνουμε επιτέλους αυτό το ταξίδι στην Βουδαπέστη μαζί με τον αδελφό μου και το Ειρηνάκι και να περάσουμε τόσο καλά, αξέχαστα. Να φέρουμε πίσω σουβενίρ, αναμνήσεις και φωτογραφικό υλικό για να μείνει για πάντα στο άλμπουμ της καρδιάς μας.

Να μη φοβάμαι να πάω στη Σίνα, μήπως και δω ότι κάποιος λείπει από εκεί. Θα είναι εκεί η μαμά μου που είναι μέσα στην καρδιά μου και ο αδερφός μου που καλύπτει το άλλο μισό και αγωνιά για το τελευταίο παλιομάθημα στο Χημικό.

Να βρίσκω φτηνές ή ακόμη και δωρεάν εκδηλώσεις να πηγαίνω, να μην κάθομαι σπίτι και μιζεριάζω, υπάρχουν τόσο ενδιαφέροντα πράγματα που γίνονται στην Αθήνα και μερικά δεν στοιχίζουν ούτε ένα ευρώ. Να βγω, να διασκεδάσω, να περπατήσω με γαντάκια και κασκόλ γιατί πολύ γκούχου γκούχου τελευταία ακούω.

Να πάρω μίξερ να κάνω γλυκά και κέικ τα οποία δεν θα τρώω ολόκληρα γιατί η ζυγαριά παραμονεύει. Όπως ο λύκος στα παραμύθια της Παναγιώτας.

Να μην γράφω πάντα με στυλ τόσο μελό στο blog μου.

Να μπει κανένας χριστιανός να γράψει κανένα comment γιατί το blog διψάει για comments.

Να χαμογελάω.

Να κερδίσω τα καλλιστεία (χαχα, όλα είναι σχετικά)

Για να δούμε λοιπόν. Πότε θα αρχίσω να τικάρω με οκ την λίστα μου;

3 σχόλια:

ThinkaGeek είπε...

Start with the first tick on your list regarding comments @ your blog :)

blip!

mirelen είπε...

κιιπ τίκινγκ....

Ανώνυμος είπε...

Καβαφικό

Αυτά που δεν τα λέμε
αυτά που δεν αντέχουμε να πούμε αυτά θέλει η ψυχή μας πιο πολύ γι' αυτό ποτέ δεν τα λέμε
γιατί αν και τα ονειρευτήκαμε
δεν ξέρουμε -όταν συμβούν-αν θα τ' αντέξουμε.
Κι αυτούς που πιο πολύ αγαπάμε
ποτέ δεν τους το λέμε στην ένταση που τους πρέπει.
Δεν τους αποθεώνουμε.
Γιατί αυτό θα τους έκανε απρόσιτους
Τους κρατάμε μέσα μας.
Για να τους έχουμε πάντα κοντά μας.
Γιατί αν τους το είχαμε πει θα τους είχαμε -κάπως-βγάλει από μέσα μας.

Σκοτεινοί ιριδισμοί ορυκτών
Χαμένες Ατλαντίδες
Αναμνήσεις από άλλες ζωές

Γι' αυτό μη δίνεις σημασία σ' αυτούς
που σου λένε πόσο σε αγαπούν
Εσύ να σκέφτεσαι -κι έτσι ίσως κάποτε το ακούσεις-
το σ' αγαπώ που ακόμα δεν σου είπαν.

(Εγώ παρ' όλα αυτά σε αγαπώ και σου το λέω)