Πείτε μου τι συμβαίνει. Η Ζάκυνθος χορεύει στα Ρίχτερ εδώ και τόσες μέρες. Πέφτει το μιράζ, τρένο συγκρούεται με φορτηγό με πατάτες, νεκροί, θλίψη, αμέτρητα γιατί.
Η ζωή συνεχίζεται; Το εορταστικό ωράριο ξεκινά, τα καταστήματα ανοιχτά μέχρι τις 9 όλη μέρα. Να αγοράσουμε όλα εκείνα που δεν έχουμε. Δεν έχουμε να τα αγοράσουμε.
Οι μέρες γλύκαναν τόσο πολύ. Ζέστη, ζέστη, μπαλκονάκια και φιλικές κουβέντες.
Σήμερα ρωτήσανε στην τάξη της Παναγιώτας τι σχήμα έχει η γη; Μου λέει: «σηκώνανε το χέρι και λέγανε τρίγωνο, τετράγωνο… κι εγώ σήκωσα το χέρι και είπα στρογγυλό!»
Είναι σχεδόν σίγουρο. Από σήμερα νηστεύω.
Η ζωή συνεχίζεται; Το εορταστικό ωράριο ξεκινά, τα καταστήματα ανοιχτά μέχρι τις 9 όλη μέρα. Να αγοράσουμε όλα εκείνα που δεν έχουμε. Δεν έχουμε να τα αγοράσουμε.
Οι μέρες γλύκαναν τόσο πολύ. Ζέστη, ζέστη, μπαλκονάκια και φιλικές κουβέντες.
Σήμερα ρωτήσανε στην τάξη της Παναγιώτας τι σχήμα έχει η γη; Μου λέει: «σηκώνανε το χέρι και λέγανε τρίγωνο, τετράγωνο… κι εγώ σήκωσα το χέρι και είπα στρογγυλό!»
Είναι σχεδόν σίγουρο. Από σήμερα νηστεύω.
2 σχόλια:
΄Εχεις κέφια πάντως...
Έχω, έχω! Φτου μου!
Δημοσίευση σχολίου