Job seeker

Λοιπόν, στα favorites έχω ένα φάκελο που λέγεται jobs, τον επισκέπτομαι τρεις τέσσερις φορές τη μέρα αλλά μια αγγελία της προκοπής δεν βρίσκω. Από την άλλη σκέφτομαι πως αν βρω δουλειά τώρα που έχω συνηθίσει να ξυπνάω μετά τις 10 και να γλαρώνω ξανά κατά τις 3 θα τα βρω λίγο σκούρα τα πράγματα. Όποτε κάθομαι και σκέφτομαι πόσα έχω κερδίσει όλο αυτό τον καιρό που είμαι άνεργη. Καταρχήν, ο ύπνος. Κατά τις 9 χτυπάει το ξυπνητήρι και ανοίγω το κινητό μήπως και χάσω καμιά κλήση η καημένη. Και συνεχίζω τον ύπνο μου! Κοιμάμαι αργά, δεν σκέφτομαι μήπως ξενυχτίσω, μήπως είμαι κουρέλι την επόμενη μέρα. Επίσης έχω γλιτώσει τόνους βενζίνης, ειδικά τώρα που ακριβαίνει μέρα με τη μέρα πρέπει να έχω αποταμιεύσει πάρα πολλά λεφτά. Το αυτοκινητάκι ξεκουράζεται και βγαίνει έξω μόνο για βόλτες! Από την άλλη, παίρνω αρκετά λεφτά από το ταμείο ανεργίας και από τις freelance δουλειές μου ώστε να μην μου έχει φανεί τόσο πολύ στην πράξη η έλλειψη σταθερού εισοδήματος. Οι φριλάντζες μου κάνουν πολύ καλό γιατί με κρατάνε σε επαφή με το αντικείμενο, δεν σκουριάζει το κεφάλι μου και το καλό είναι ότι και οι δύο εταιρείες με τις οποίες συνεργάζομαι είναι καλές και πληρώνουν οκ. Βλέπω πρωινάδικα, μεσημεριανές εκπομπές, σε μια συζήτηση βρε παιδί μου να έχεις μια άποψη για το τεστ DNA του Πασχάλη, για το αν γέννησε η Κατραβά και για το αν μιλιέται ο Λορέντζο με τη Ματούλα. Επίσης τα Σαββατοκύριακα παραμένουν το ίδιο γιατί εγώ μεν δεν δουλεύω ούτως ή άλλως αλλά δεν δουλεύουν ούτε οι άλλοι οπότε είμαι free, δεν θα χτυπήσει το τηλέφωνο, ούτε θα έρθει e-mail. Μου αρέσει και να πηγαίνω σε interviews. Δεν τα φοβάμαι καθόλου. Αν και νομίζω πως το portofolio μου είναι σχετικά φτωχό με όσα έχω κάνει ως τώρα. Η επαγγελματική μου ζωή θα μπορούσε να συνεχιστεί για πάντα κάπως έτσι και να είμαι ευτυχισμένη αλλά πάλι δεν ξέρω.