Τι τέλεια αίσθηση το να μαζεύεις τα ωραιότερα καλοκαιρινά σου ρούχα σε μια βαλίτσα, μαζί με κολιεδάκια, βραχιολάκια, παπουτσάκια, μαντηλάκια για να φύγεις για λίγες ημέρες. Εξίσου ωραίο με το να επιστρέφεις και να βάζεις τη μισή βαλίτσα στο πλυντήριο, βάζοντας το μισό σου μυαλό σε mood επιστροφής.
Μου αρέσει να καίει το μπράτσο μου από την αλμύρα και να βάζω αντηλιακό που μυρίζει πεπόνι και να μοσχοβολάει όλη η παραλία. Μου αρέσει τόσο όσο όταν αρχές Σεπτεμβρίου, νιώθω μια ψύχρα στη βεράντα και βάζω μια ζακέτα για να μην κρυώσω.
Μου αρέσουν οι στιγμές που δεν βάζω γλώσσα μέσα, έχω απεριόριστη όρεξη να μιλήσω και σε κάνω να γελάς με τις εξυπνάδες μου, ξεκαρδιζόμαστε. Και μετά μου αρέσει και όταν υπάρχει σιωπή στο σπίτι ή μόνο μουσική, κανένα δάκρυ αγωνίας ή ορμονών και αναμνήσεις που φτιάχνουμε για το μέλλον.
Αυτό που νιώθω για το μωρό μου, που το γνωρίζω τόσο καλά από τον τρόπο που ξυπνάμε μαζί, που ηρεμούμε μαζί, που αντιδρούμε στο χάδι του μπαμπά, κι από το γλυκό προφίλ του στο τυπωμένο γυαλιστερό χαρτί του υπέρηχου, δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτα. Ίσως μόνο, με την αίσθηση, που μόνο με τη φαντασία αγγίζω, του να το πάρω πραγματικά στην αγκαλιά μου σε 3 μήνες.
Πόσο διαφορετικό είναι αυτό το καλοκαίρι…
3 σχόλια:
Πολύ όμορφο κείμενο! Σου εύχομαι οι επόμενοι 3 μήνες να περάσουν ευχάριστα και σύντομα να κρατήσεις στα χέρια σου το μωρό σου :-)
Σε ευχαριστώ Σοφία!!
καλέ φουσκώσατε καθόλου????
άντε να γυρίσω να σας δω!!
Δημοσίευση σχολίου