Συναγερμός του απέναντι βαράει από τις 12:30 το μεσημέρι. Φτάνει 6 το απόγευμα. Αποφασίζω να πάρω την αστυνομία.
-Γειά σας, να σας κάνω μια ερώτηση.
-Ναι.
-Χτυπάει ο συναγερμός του απέναντι από το πρωί και μάλλον λείπει. Μπορείτε να κάνετε κάτι;
- Που βρίσκεστε;
-Όδο τάδε στο Γέρακα.
-Μάλιστα, τώρα δεν είναι ώρα κοινής ησυχίας άρα δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι.
-Δηλαδή να περιμένω να πάει 11 και να ξαναπάρω.
-Ναι, να πάρετε το 100 να έρθει ένα περιπολικό.
-Και τι μπορείτε να κάνετε;
-Θα δούμε στο κουδούνι το όνομα και θα τον εντοπίσουμε. Εξάλλου μέχρι εκείνη την ώρα θα έχει επιστρέψει και θα τον βρούμε.
-Μα αν επιστρέψει θα κλείσει ο ίδιος τον συναγερμό.
Παύση
- Ναι, πάντως τώρα δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Πού είπατε ότι βρίσκεται το σπίτι;
Κάπου πήρε το μάτι μου στην tvνα πυροβολούν τον Χάρη Χριστόπουλο και στο backroundνα νιαουρίζει κάποιος, μπορείτε να με βοηθήσετε παρακαλώ; Κατά τα άλλα καλά, η Σεβαστουπόλεως ίδια και απαράλλακτη, έκανα μισή ώρα ψάχνοντας να παρκάρω και τελικά κατέληξα στο Carrefourτο οποίο πήρε είδηση την «εξυπηρέτηση» που μας κάνει τόσα χρόνια και δεν ανοίγει την μπάρα αν δεν του προσκομίσεις απόδειξη που σου δίνουν στο ταμείο! Η μαμά της κοπέλας που νοίκιασε το παλιό μου σπίτι είναι η σωσίας της γυναίκας του Αλ Μπάντι. Όχι μόνο στην εμφάνιση αλλά και στη φωνή. Επίσης, η Δανάη δείχνει ιδιαίτερη προτίμηση σε κάτι ζυμαρικά που έχουν σχήματα αριθμών με αποτέλεσμα να την βάζω να κάνει πρόσθεση για να βρούμε τις θερμίδες που πήρε. Χτες μόνο που δεν έγλυψε το πιάτο! Το βράδυ της Ανάστασης και ενώ το σπίτι ήταν κάτω ακριβώς από την εκκλησία η κυρία δεν πήρε πρέφα καμία! Κι ας πέφτανε τα βαρελότα, κι ας άνοιξε ο παπάς τα ηχεία. Πάντως έμαθε να κάνει τον σταυρό της και τώρα… μη δει εικόνα ,σταυροκοπιέται η θεούσα! Μας ακολούθησε σχεδόν σε όλους τους καφέδες και ήταν και πολλοί, εκτός από έναν, ένα μεσημέρι που αυτή ξεράθηκε στον ύπνο αφού είχε πάει πίσω το πρόγραμμα λόγω αρνιού και εμείς αράξαμε σε κάτι καρέκλες με τα φρέντο καπουτσίνο μας στο χέρι και αγναντεύαμε τη θάλασσα. Φέτος βγάλαμε και πολύ καλές φωτογραφίες τις οποίες σήμερα κιόλας έστειλα για εκτύπωση, τέρμα η δικτατορία των ψηφιακών, θέλω να τις πιάσω στο χέρι μου! Να σημειώσω επίσης ότι τα τσουρέκια φούσκωσαν και φυσικά πήγαν σε μαμά και πεθερά για να τις καλοπιάσω! Ώρες ώρες πιάνω τον εαυτό μου να νυστάζει πάρα πολύ και μετά σκέφτομαι ότι καθαρίζω τόσα φρούτα κάθε μέρα κι εγώ δεν τρώω ούτε ένα. Μόνο κάτι κουλουράκια και ψωμοτύρι τσακίζω. Να είμαστε καλά, και του χρόνου.
Το απόγευμα μίλαγα με τις ξαδέλφες μου στο skype. Η Μαρία έφτιαχνε ρεβύθια και ήταν λίγο ανήσυχη για το αποτέλεσμα. Η Κατερίνα μας έλεγε για μια δουλειά που θα κάνει σε μια υπαίθρια αγορά το Σαββατοκύριακο. Εγώ είχα τη Δανάη αγκαλιά και τους έστελνε φιλάκια και ξεκαρδιζόταν συνεχώς.
Θα μπορούσε να είναι μια απλή συνομιλία στο skype.
There is a catch my friends.
Εμείς ήμασταν Αθήνα, η Μαρία στη Χιλή και η Κατερίνα στην Ιρλανδία.
Για κάτι τέτοιες στιγμές (και για πολλές άλλες) το ίντερνετ δίνει ρέστα!!!!!
Κάπου είχα διαβάσει για ένα bazaar με πρώην αγαπημένα ρούχα το οποίο γινόταν χθες και σήμερα στο Περιβολάκι στην Παιανία. Έτσι πήραμε τους δρόμους, εγώ και η κόρη μου και πήγαμε μια βόλτα. Τα ρούχα δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο, όμως πήραμε παιδικά βιβλία με ένα ευρώ έκαστο, μια καρφίτσα με τσόχα και παραγγείλαμε μια λαμπάδα για τη βαφτιστήρα μου γιατί μας άρεσε και ήταν ήδη πιασμένη.
Μετά πήγαμε στην πλατεία της Παιανίας, καθήσαμε για καφεδάκι και μπανάνα και ανακαλύψαμε ότι ο Δήμος έκανε κι άλλο bazaar στο Πνευματικό κέντρο. Πήγαμε μια βόλτα από εκεί, είχε πολύ ωραία πράγματα για δωράκια αλλά τελικά δεν πήραμε τίποτα. Στην αυλή, ήταν μια κυρία περιτρυγιρισμένη από κόσμο και μιλούσε για το πως μπορούμε να καλυτερεύσουμε τη ζωή μας, απαριθμώντας διάφορους λόγους, π.χ. να αγαπάμε το σώμα μας κλπ. Ο κόσμος την άκουγε ενώ παιδάκια έπαιζαν χαρούμενα τριγύρω.
Επιστρέφοντας στο σπίτι, κατηφόριζαν τη Λεωφόρο Λαυρίου ένα μάτσο ποδηλάτες και ο μπροστινός οδηγός τους έκανε το σήμα της νίκης κι αυτοί τον χαιρέτησαν.
Η λιακάδα θύμιζε καλοκαιράκι, η διάθεση είχε ανεβεί στα ύψη, δάκρυσα για λίγο από χαρά και ευτυχία, έχοντας περάσει ένα υπέροχο πρωινό με την κόρη μου.
Δεν υπάρχει παιδεία τέλος. Σήμερα πήγαμε με τη Δανάη στο Κορωπί στη ΔΕΗ για να πληρώσουμε ένα ληξιπρόθεσμο λογαριασμό. Παρκάρουμε, τη βάζω στο καρότσι και στηνόμαστε στην ουρά. Είχε γύρω στα 20 άτομα. Δεν σκοπεύω να προσπεράσω λόγω του παιδιού, τουλάχιστον όσο κάθεται ήσυχη στο καρότσι και χαζεύει τον κόσμο. Μετά από λίγο έρχεται μια μαμά με δυο αγοράκια και ζητάει να περάσει. Η μπροστινή μου κυρία που μέχρι εκείνη την ώρα έχει βρίσει θεούς και δαίμονες για την κατάσταση της Ελλάδας και την ταλαιπωρία που περνάνε ως έθνος (όλα αυτά σε πέντε λεπτά αναμονής) αρνείται να της δώσει προτεραιότητα. Της λέει συγκεκριμένα: "θα περιμένετε στην ουρά όπως όλοι μας, αν θέλουν τα παιδιά, ορίστε να καθίσουν εκεί!" και δείχνει δυο καρέκλες. Της ψελλίζω ότι είναι νόμος να εξυπηρετηθούν μητέρες με παιδιά και μου απαντά με υφάκι "Είδαμε και τους νόμους του δημοσίου". "Μα αυτό που λέτε είναι άσχετο, έχει δικαίωμα να περάσει" Ήδη όμως η μαμά έχει πάει πίσω στην ουρά και περιμένει. Η Δανάη αρχίζει να λέει "μπαμπά" και η κυρία κάτι μουρμουρίζει από μέσα της αλλά δεν κάνω τον κόπο να τη ρωτήσω. Λίγα λεπτά μετά, ανοίγει τη τσάντα της και συνειδητοποιεί ότι δεν έχει μαζί της τον λογαριασμό. Φεύγει από την ουρά μουρμουρίζοντας ότι θα πρέπει να έρθει αύριο, εντάξει δεν έγινε και τίποτα, αυτή δεν έχει πρόβλημα με τις ουρές. Και φεύγει. Συνολική αναμονή για μένα περίπου στα δέκα λεπτά. Γκρίνια για το τίποτα.
Το ζευγαράκι περιμένει το μωρό να έρθει τον Μάιο και μέχρι τότε πάει για πικ νικ στις εξοχές και φωτογραφίζεται. Νομίζω πως δεν έχω ξαναδεί πιο όμορφη φωτογράφηση, τόσο ωραίο περιβάλλον, χρώματα και ευτυχία!!!!
Η φωτογράφος είναι η Maria Hibbs από τα Squaresville Studios
Το ανακάλυψα εδώ και μου έφτιαξε τη μέρα!
Η Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού καθιερώθηκε με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ την 1η Νοεμβρίου 2007 και αποφασίστηκε να γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, αρχής γενομένης από το 2008. Σκοπός της είναι να ενημερώσει την παγκόσμια κοινή γνώμη για τον αυτισμό και τα βήματα που πρέπει να γίνουν για την ομαλή ένταξη των αυτιστικών ατόμων στην κοινωνία.
Ο αυτισμός είναι μια ισόβια αναπτυξιακή διαταραχή, μια αναπηρία που εμποδίζει τα άτομα να κατανοούν σωστά όσα βλέπουν, ακούν και γενικά αισθάνονται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στις κοινωνικές σχέσεις, την επικοινωνία και τη συμπεριφορά τους.
Τα αυτιστικά άτομα πρέπει να μάθουν, με πολύ μεγάλο κόπο, φυσιολογικά πρότυπα λόγου και επικοινωνίας και σωστούς τρόπους να συνδέονται με ανθρώπους, αντικείμενα και γεγονότα. Οι μέθοδοι εκπαίδευσης που χρησιμοποιούνται είναι περίπου όμοιοι με αυτούς, που επιστρατεύονται για άτομα, που έχουν υποστεί κάποιο εγκεφαλικό επεισόδιο.
Ο αυτισμός είναι μια από τις πιο δυσνόητες και αινιγματικές καταστάσεις. Μέχρι σήμερα, δεν έχει βρεθεί θεραπεία για τον αυτισμό.
Τι προκαλεί τον αυτισμό;
Ο αυτισμός είναι μία εκ γενετής διαταραχή του εγκεφάλου, που επηρεάζει τον τρόπο που ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί τις πληροφορίες. Η αιτία εξακολουθεί να παραμένει άγνωστη. Κάποιες έρευνες υποδεικνύουν ένα νευρολογικό πρόβλημα, που επηρεάζει εκείνα τα τμήματα του εγκεφάλου, τα οποία επεξεργάζονται τη γλώσσα και τις πληροφορίες, που δίνουν οι αισθήσεις. Ίσως υπάρχει μια δυσαναλογία κάποιων συγκεκριμένων νευροχημικών ουσιών στον εγκέφαλο. Γενετικοί παράγοντες μπορεί μερικές φορές να εμπλέκονται. Τελικά, ο αυτισμός μπορεί να είναι απόρροια ενός συνδυασμού διαφόρων αιτιών.
Δεν είναι υπαίτιοι οι γονείς που το παιδί τους έχει αυτισμό. Οι ερευνητές συμφωνούν ότι ο αυτισμός φαίνεται να προκαλείται από κάποιο φυσικό πρόβλημα στον εγκέφαλο.
Ποιο είναι το πιο κοινό πρόβλημα στον αυτισμό;
Τα άτομα με αυτισμό έχουν εξαιρετική δυσκολία στην εκμάθηση γλώσσας και την ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων και τις διαπροσωπικές σχέσεις με άλλους ανθρώπους.
Πόσο συχνός είναι ο αυτισμός;
Ο αυτισμός είναι μία από τις μείζονες αναπτυξιακές διαταραχές. Παρουσιάζεται σε ένα με δύο παιδιά σε κάθε χίλια που γεννιούνται (επιπολασμός 1,5:1.000).
Σύμφωνα με παλαιότερες επιδημιολογικές έρευνες, περίπου 4 έως 5 άτομα σε κάθε 10.000 έχουν κλασικό (ή τυπικό) αυτισμό, και περίπου 20 άτομα σε κάθε 10.000 παρουσιάζουν αυτιστικές τάσεις.
Σύμφωνα με τις τελευταίες επιδημιολογικές έρευνες, στην Ευρώπη, τα ποσοστά των ατόμων που εμφανίζουν αναπτυξιακές διαταραχές του φάσματος του αυτισμού ανέρχονται σε 58 σε κάθε 10.000. Με βάση αυτά τα δεδομένα, υπολογίζεται πως στην Ελλάδα πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον 4.000 έως 5.000 παιδιά και ενήλικα άτομα με κλασικό αυτισμό και 20.000 έως 30.000 με αυτιστικού τύπου διαταραχές ανάπτυξης.
Ποιους προσβάλλει ο αυτισμός;
Ο αυτισμός παρουσιάζεται σε όλο τον κόσμο, σε όλες τις φυλές, τις εθνικότητες και τις κοινωνικές τάξεις. Τέσσερα στα πέντε άτομα με αυτισμό είναι άρρενα (αγόρια).
Πώς επηρεάζει ο αυτισμός την συμπεριφορά;
Εκτός από τα σοβαρά προβλήματα στη γλώσσα και τις κοινωνικές σχέσεις, τα άτομα με αυτισμό βιώνουν συχνά μια τρομερή υπερκινητικότητα ή ασυνήθιστη παθητικότητα στις καθημερινές τους δραστηριότητες, καθώς επίσης και στις σχέσεις τους με τους γονείς τους, τα μέλη της οικογένειας και τα άλλα άτομα.
Τα άτομα με αυτισμό απολαμβάνουν συχνά τις ίδιες ψυχαγωγικές δραστηριότητες με τα άτομα, που δεν πάσχουν από κάποια αναπηρία. Συχνά, τους αρέσει η μουσική, το κολύμπι, η πεζοπορία, το τραγούδι, η ιππασία και άλλες δραστηριότητες.
Συχνά τα άτομα με αυτισμό μπορεί να έχουν ένα συγκεκριμένο ενδιαφέρον σε κάποια δραστηριότητα στην οποία να έχουν γίνει "ειδικοί". Θέματα για συγκεκριμένα ενδιαφέροντα μπορεί να είναι το δελτίο καιρού, οι διαδρομές λεωφορείων, η γεωγραφία, οι μάρκες αυτοκίνητων, οι αθλητικές ειδήσεις, κ.λπ.. Για άλλα άτομα, τα συγκεκριμένα ενδιαφέροντα μπορεί να είναι πράγματα που ερεθίζουν τις αισθήσεις τους, όπως το να βλέπουν το νερό να τρέχει και να χάνεται στην αποχέτευση, να ξεφυλλίζουν τις σελίδες ενός βιβλίου, να κουνούν ένα κομμάτι σύρμα, να τρίβουν τα χέρια τους σε συγκεκριμένα υφάσματα, κ.α..
Πόσο σοβαρά είναι τα προβλήματα συμπεριφοράς στα άτομα με αυτισμό;
Στον αυτισμό, τα προβλήματα συμπεριφοράς κυμαίνονται από πολύ σοβαρά έως πολύ ελαφριάς μορφής. Τα σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς εκδηλώνονται με τη μορφή πολύ ασυνήθιστης, επιθετικής και, σε κάποιες περιπτώσεις, ακόμα και αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς. Αυτοί οι τρόποι συμπεριφοράς μπορεί να είναι επίμονοι και πολύ δύσκολο να αλλάξουν.
Στην πιο ελαφριά του μορφή, ο αυτισμός μοιάζει με μαθησιακή δυσκολία. Συχνά, όμως, ακόμα και άτομα που πάσχουν από ελαφριά μορφή αυτισμού έχουν σημαντικές αναπηρίες στην καθημερινή τους ζωή, λόγω των ελλείψεων τους στους τομείς της επικοινωνίας και των κοινωνικών σχέσεων.
Παρουσιάζεται ο αυτισμός σε συνδυασμό με άλλες αναπηρίες;
Ο αυτισμός μπορεί να υπάρχει μόνος του ή σε συνδυασμό με άλλες αναπτυξιακές διαταραχές, όπως νοητική καθυστέρηση, δυσκολίες στη μάθηση, επιληψία, κώφωση, τύφλωση, κ.α..
Οι περιπτώσεις αυτισμού παρουσιάζονται σε ένα συνεχές φάσμα από πιο ελαφριές έως και πολύ σοβαρές περιπτώσεις. Κάποια άτομα μπορεί να έχουν πολύ πιο βαριά αυτιστική συμπεριφορά, ενώ κάποια άλλα με αυτισμό να έχουν πιο ήπιες μορφές του.
Ποια είναι η διαφορά του αυτισμού από τη νοητική καθυστέρηση;
Τα περισσότερα παιδιά με νοητική καθυστέρηση (νοητική υστέρηση) αναπτύσσουν ικανότητες με έναν ομοιογενή ρυθμό μάθησης, παρόλο που είναι πιο αργός από εκείνον των παιδιών της ίδιας ηλικίας. Τα άτομα με αυτισμό παρουσιάζουν αποκλειστικά ανομοιογενή εξέλιξη ικανοτήτων. Τείνουν να έχουν ελλείψεις σε συγκεκριμένους τομείς, με πιο κοινή την δυσκολία τους να επικοινωνήσουν και να συνδεθούν με τους άλλους, ενώ συχνά αναπτύσσουν πολύ μεγαλύτερες ικανότητες σε κάποιους άλλους τομείς, π.χ. μνήμη.
Είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε τον αυτισμό από την νοητική καθυστέρηση ή από άλλες διαταραχές. Η λανθασμένη διάγνωση θα οδηγήσει σε λανθασμένη θεραπεία και εκπαίδευση.
Μπορούν να βοηθηθούν τα άτομα με αυτισμό;
Ναι, ο αυτισμός μπορεί να αντιμετωπιστεί. Μελέτες δείχνουν ότι όλα τα άτομα με αυτισμό μπορούν να βελτιωθούν σημαντικά με την κατάλληλη θεραπευτική και εκπαιδευτική αντιμετώπιση.
Πολλά άτομα με αυτισμό δείχνουν τελικά μεγαλύτερη ανταπόκριση στους άλλους καθώς μαθαίνουν να κατανοούν τον κόσμο γύρω τους.
Τα προγράμματα παρέμβασης πρέπει να οργανώνονται από ειδικώς εκπαιδευμένους δασκάλους, σε προγράμματα αυστηρά δομημένης διάρθρωσης που δίνουν έμφαση στην ατομική καθοδήγηση. Τα άτομα με αυτισμό μπορούν να μάθουν να λειτουργούν στο σπίτι και στην κοινότητα. Κάποια μπορούν να μάθουν να ζουν μια σχεδόν φυσιολογική ζωή.
Πηγή:
Ελληνική Εταιρία Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων
