Καθυστερούσα αυτό το ποστ στο μυαλό μου αρκετά, ήθελα να γράψω κάτι για τις Απόκριες, γιατί τις μισώ και τέτοια (ίσως επειδή είχα ντυθεί τηλεόραση όταν ήμουν στο δημοτικό, και γαμώ τις χειροποίητες στολές) αλλά χτες όταν βάλαμε ένα δεύτερο κρεβάτι στο δωμάτιο της Δανάης έπαθα ένα μικρό σοκ. Είδα μια λάμψη. Τζακ Νίκολσον και τέτοια. Μετά κοίταξα τα 2 κουτιά με μωρουδιακά ρουχαλάκια της Δανάης που μέσα σε 2 χρόνια έχει μαζέψει τόσα ρούχα που θα μας βγάλουν από το σπίτι. Έπαθα κι άλλο σοκ. Αυτό που με κλοτσάει τα βράδια στην κοιλιά έρχεται από μέσα. Είναι ένα μωρό το οποίο θα γεννήσω σύντομα, δηλαδή σε δύο μήνες από τώρα θα κοιμάται στο παλιό κρεβάτι της αδερφής του και θα φοράει τα προπέρσινα ρούχα της. Τρομακτικό. Και ναι, οι 8 μήνες πέρασαν πραγματικά τόσο αθόρυβα που δεν κατάλαβα πότε φτάσαμε μέχρι εδώ. Δεν κάνω πλάκα, κάθε φορά που σκέφτομαι ότι έχω ένα μωρό στην κοιλιά μου συγκλονίζομαι υπερβολικά. Πιο πολύ από την πρώτη φορά. Ενώ το έχω ζήσει και το θυμάμαι και το ξέρω. Είναι πραγματικά απίστευτο. Και χαίρομαι αλλά φοβάμαι πιο πολύ αυτή τη φορά. Κοριτσάκι εσύ μη φοβάσαι. Η μαμά δειλιάζει λίγο πριν το τελικό σπριντ.
5 σχόλια:
Αγαπημενη μου φιλη αν καποιος διαβασει αυτο το ποστ σου και δεν ξερει την Δαναη,θα σκεφτει οτι στην συνειδητοποιηση της αφηξης του 2ου μωρου σιγουρα σε πιανει πανικος για το τι σε περιμενει παλι απο την αρχη και για τα ξενυχτια.ΑΛΛΑ εγω που βλεπω τον υπεροχο τροπο με τον οποιο ''ανθιζει'' μερα με την μερα η Δαναη,ξερω οτι σε πιανει πανικος απο την απιστευτη αγαπη που σε κυριευει και γιατι υπαρχουν ακομα τεραστια αποθεματα παρα την ολοκληροτικη αγαπη σου για την Δαναη μας!!!Και ναι δεν θα δυστασω να σου πω(και ας ξερω οτι θα σου φανω υπερβολικη)οτι για εμενα εισαι προτυπο μητερας και θαυμαζω τον τροπο με τον οποιο την μεγαλωνεις.Και εφοσον εγινες πρωτη μητερα εισαι πηγη εμπνευσης μου,και στις ''δυσκολες'' στιγμες μου με το κερασακι σε φερνω στον νου μου και ξεπερναω την κουραση κ την ανασφαλεια μου και στεκομαι ''δημιουργικα'' στο πλα'ι' του!!!Με το καλο να γινετε περισσοτεροι και ειμαι σιγουρη οτι πολυ γρηγορα θα βρεις την ισσοροπια στην νεα ταξη πραγματων της καθημερινοτητας κ της σχεσης σου με την Δαναη και το νεο σας μωρο!!!!πολλα πολλα φιλακια!!!
φιλενάδα, κοκκινίζω, υπερβάλλεις, έχεις δίκιο, κάθε μάνα είναι πρότυπο, καλό ή κακό, δεν είναι τέλεια η ζωή, αλλά θα την κάνουμε να είναι!
Πάντα συγκινούμαι με τις μέλλουσες μαμάδες είτε είναι η πρώτη τους φορά είτε η δεύτερη, τρίτη...με το καλό εύχομαι να κρατήσεις γερό το παιδάκι σου στην αγκαλιά σου!
Οι φόβοι υπάρχουν στη ζωή μας για να μας κάνουν καλύτερους στην προσπάθειά μας. Ρίχνω νεραϊδόσκονη να πάνε όλα υπέροχα :)
αχ, που να δεις κλάμα κάθε φορά που το δέυτερο παιδί φορά για πρωτη φορα ενα ρούχο του μεγάλου:)
ο φοβος στην περιπτωση σου μάλλον έρχεται απο την υπευθυνοτητα:)
Είναι αλήθεια ότι η δεύτερη εγκυμοσύνη είναι χειρότερη από την πρώτη; Λέγε ειλικρινά :-)
Δημοσίευση σχολίου