Ατάκες Δανάης

Το χρυσό μου κορίτσι έχει αρχίσει και λέει εξυπνάδες και η μαμά φυσικά κάθεται και τις γράφει σε τετραδιάκι για να μην τις ξεχάσει. Γελάμε πολύ με τη Δανάη, γιατί έχει χιούμορ και είναι μόλις 2 χρονών!!
Βάφω κατά λάθος το τραπέζι της με μαρκαδόρο. Με κοιτάει με κατανόηση και λέει: Όχι επίτηδες!

Τη φιλάμε.
-Όχι φιλί, έχει καφέ μέσα!

Ο μπαμπάς της χορεύει τρελά!
-Όχι έτσι, θα χτυπήσεις!

-Δανάη, έλα να σε ντύσω.
-Όχι τώρα, δουλειές κάνω τώρα!

Βάζει μια χαρτοπετσέτα πάνω στο κέικ.
Μου λέει: - Μύγα θα 'ρθει!

Με τη γιαγιά στο τηλέφωνο.
-Γιαγιά, βρέχει.
-Και πώς θα έρθω παιδάκι μου τώρα που βρέχει;
-Τρέχοντας.

-Δανάη μάζεψε τα παιχνίδια σου!
- Δεν μπορώ, έχω μωρό στην κοιλιά!

Ο μπαμπάς της αναφωνεί: - Είσαι το παιδί μου!
-Όχι παιδί, κόρη!

-Δώσμου ένα φιλί!
-Φοράω κραγιόν!

Ψάχνει τα καλλυντικά μου. Βρίσκει μια μάσκαρα.
Εγώ:- Αυτό δεν είναι για παιδάκια.
Αυτή:- Μόνο μπαμπάδες, μαμάδες.
Εγώ: -Ούτε για μπαμπάδες. Μόνο μαμάδες.
Αυτή:- Ούτε Δανάηδες.

Έρχεται πολύ κοντά στην κοιλιά μου και φωνάζει (προφανώς στο μωρό)
-Βγες έξω τώρα!

Απευθυνόμενη στον μπαμπά της
-Έλα εδώ αγοράκι!

-Μήπως δεν άκουσες τι σου είπα; Χάλασαν τα αυτιά σου;
-Όχι εδώ είναι, θέση τους.

Ακούμε ραδιόφωνο.
-Είναι Αντέλ.
Όντως ήταν, δεν έχω ιδέα που το ήξερε!!!

-Κάτσε να πάρουμε τον Παναγιώτη.
-Δεν είναι σκάιπ.

Θέλει να μου δείξει κάτι.
-Έλα εδώ μαμά. Έχει γέλιο!