Back to new beginnings

«Μιράντα πάμε για ύπνο, είναι πολύ σημαντική ημέρα για μένα αύριο». Κοιμήθηκαν από τις 9. Που για τα δικά μας δεδομένα, είναι ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ. Κοιμήθηκαν με τη θέλησή τους. Που για τα δικά μας δεδομένα, είναι ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΕΡΓΟ.

Ξέρω κι εγώ, μάλλον μεγαλώνουν. Και τα πράγματα γίνονται πιο απλά στην πράξη αλλά πιο πολύπλοκα στη θεωρία, στις σκέψεις και στο μυαλό.

Δεν με τρομάζει το δημοτικό. Δεν του δίνω και πολύ σημασία μάλλον. Αν με προβληματίζει κάτι είναι οι τούρκικες τουαλέτες και το πρωινό ξύπνημα. Κατά τα άλλα, την νιώθω έτοιμη να μπει στην κοινωνία όπου εκτάκια τρέχουν, πεμπτάκια συζητούν πριβέ, τεταρτάκια κρύβονται στις τουαλέτες, τριτάκια παίζουν βόλεϊ, δευτεράκια το παίζουν μεγάλα και πρωτάκια είναι ψαράκια στον ωκεανό.

Δεν ξέρει καθόλου το σχολείο και σκέφτηκε να πει στη δασκάλα της να φτιάξουν έναν χάρτη. Που είναι οι τουαλέτες, το γραφείο του διευθυντή κλπ κλπ. Να μια απόδειξη ότι ήδη σκέφτεται διαφορετικά. Και τη λατρεύω.

Το μικράκι μεγαλώνει απότομα και οι μπούκλες στο κατά τα άλλα κοντό μαλλί πληθαίνουν. Φέτος θα πάει σε ένα υπέροχο σχολείο, εκ πρώτης όψεως και θα τα περάσει περίφημα.

Αγαπώ και το λουλούδι αυτό που συνεχώς πετάει ατάκες και κάνει γκριμάτσες. Ένα μικρό δείγμα για καλή αρχή στη σχολική χρονιά!

Στο μπαμπά της (!)

-Θα πρέπει να μου λες και μένα μπράβο, γιατί μας έχεις γεννήσει και τις δυο.

-Θα πάρουμε παγωτό;

-Θα δούμε.

-Είδαμε, θα πάρουμε.

-Μαμά βάλτη τιμωρία για εκατοντάδες.

=Ξέρεις πώς φεύγει η αηδιαστική σάλτσα από το στόμα; Με παγωτό.