Γύρισα, λέει, από το Βερολίνο, που είχα πάει πριν την Πρωτοχρονιά, κι ήθελα να γράψω για το κρύο, το περπάτημα, τις βόλτες σε μια πόλη που χτίζεται τώρα ξανά από την αρχή, για τα μουσεία που δεν μπήκα, για το χιόνι που είδα, για τη συνέπεια, την καλοσύνη των οδηγών λεωφορείων. Για μια πόλη σκληρή, αλλά γλυκιά σαν τις φράουλες με σοκολάτα που έφαγα στην Πλατεία Ποτσντάμερ. Για μια πόλη τίγκα στο εμπορικό κέντρο και στα πολυκαταστήματα. Για μια πόλη μεγάλη, δύσκολη αλλά συγχρόνως προσιτή, που προσπαθεί να ξεχάσει τη διχοτόμηση, να γκρεμίσει τα τείχη και να αρέσει σε όλους. Όμως κόλλησα σε μια φωτογραφία και ξεχάστηκα… Μετά συνέχισα να πετάω στα σύννεφα.
Καλή χρονιά σε όλους!!!
4 σχόλια:
kali xronia k se sena, βερι ναις φωτοζζζζζζζ!
Καλή χρονιά! Πολύ λιτή αλλά ακριβής η περιγραφή για το πάλαι ποτέ αρχοντικό βερολίνο.
8an, σε ευχαριστώ πολύ, έχω κι άλλες φώτο, μπορεί να τις βάλω άλλη φορά!
Katerina, έχεις δίκιο για το "λιτή" αλλά έτσι μου βγήκε, λίγο πιο λυρική και απλή η περιγραφή!
Wp, apsogaaaaaa!
Bravo, bravo!
Δημοσίευση σχολίου