Ατάκες Δανάης (ή μάλλον Μπέσσυς)

Νομίζω πως η χρονιά σε αυτό το blog δεν μπορεί να κλείσει καλύτερα παρά με.... ατάκες Δανάης (4 χρονών και 1 μήνα). Καλή χρονιά σε όλους!!

 

 

 

-Ο μπαμπάς τα πιάνει όλα με την πρώτη.

-Έχει μια λίρα και ένα μυαλό.

 

 Η Μιράντα έρχεται προς τα εμάς και τρώει τούμπα.
-Μπράβο Μιράντα.
-ειρωνικά το λες;

 

Στο αυτοκίνητο.

-Δανάη, κοιμάσαι;

-Όχι, είμαι λίγο ήρεμη.

-Πώς κι έτσι;

-Γιατί πρέπει να είμαστε συγκεντρωμένοι όταν οδηγούμε. Να μη λέμε συνέχεια "φτάνουμε, φτάνουμε;"

 

 

Παίζει στον υπολογιστή. Ξαφνικά ο υπολογιστής κάνει μια ενημέρωση και κάνει επανεκκίνηση από μόνος του. Της λέω να μην πατήσει τίποτα και να περιμένει.

Μετα από λίγο.

-Δανάη, πάτησες τίποτα;

-ΟΧΙ, ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΙ.

 

 

-Μαμά να σου πω ένα νανούρισμα να μας πεις όταν πάμε για ύπνο;

"Παιδάκια μου καλά, να έχετε όνειρα γλυκά, δεν θα βγω ποτεεεεεεε από το δωμάτιοοοοοοο"

 

 

Βλέπει το λογότυπο της Fischer Price.

-Είναι Eurobank για παιδιά.

 

 

-Γιατί έρχεσαι κάθε βράδυ στο κρεβάτι μας;

-Γιατί φοβάμαι ότι θα πραγματοποιηθούν τα κακά μου όνειρα.

 

 

 

-Μπαμπά έλα να δεις μαζί μας την ταινία.

Έρχεται στον καναπέ και την παίρνει αγκαλιά.

-Εντάξει, μη στριμωχτούμε κιόλας.

 

 

Βλέπουμε τηλεόραση. Της λέω να μου φέρει κάτι από το άλλο δωμάτιο. Όταν γυρνάει έχει διαφημίσεις.

-Μόνο με εμένα δουλεύει η τηλεόραση;

 

 

-Η δασκάλα μας ρώτησε τι δώρο θέλουμε να μας φέρει ο Αι Βασίλης.

-Κι εσύ τι είπες;

-Μια ραπτομηχανή.

-Και τα άλλα παιδια;

-Δεν είπαν.

-Μήπως δεν πρόσεχες;

-Όχι, μου είπε η δασκάλα να κλείσω τα αυτιά μου.

 

Βάζει χανζαπλάστ. Περισσεύουν τα άσπρα πλαστικά χαρτάκια.

-Μήπως να τα κρατήσουμε για καμία κατασκευή.

 

 

Απομακρύνομαι ένα μέτρο από το καρότσι για να δω κάτι σε ενα ράφι και όταν γυρνάω μου λέει με θυμωμένο ύφος "βλέπεις τι λέει εδώ;"

 

 

Βλέπουμε στην τηλεόραση ρεπορτάζ για την πρώτη δοκιμαστική βολή του αντιαεροπορικού οπλικού συστήματος S300 που έγινε στην Κρήτη.

-Μαμά, οι στρατιώτες πολεμάνε;
-Όχι, στην Ελλάδα δεν γίνεται πόλεμος.
-Κάνουν μόνο παρέλαση;
-Ναι.
-Είναι διακοσμητικοί δηλαδή.

 

Προσπαθώντας να μάθει κι η Μιράντα να λέει "ευχαριστώ", της δίνει κάτι η Δανάη και φωνάζω εγώ "Ευχαριστούμε Δανάη".
-Ευχαρίστησή μου, λέει η Δανάη.

 

(παραλήρημα)

"Αν είχα χάσει τη μαμά μου δεν θα ήξερα αν θα πρέπει να χτυπάω την αδερφή  μου ή όχι.

Γιατί οι μαμάδες μας λένε τι να κάνουμε σωστά.

Αν δεν είχα μαμά, μπαμπά, αδερφή, σπίτι, αν ήμουν φτωχή και ζούσα στο δρόμο, δεν θα ήξερα τι να κάνω.

Για αυτό δεν σκοπεύω να σε χάσω, μαμά."

 

 

Μαμά, τώρα που είμαι μεγάλη, θέλω να αλλάξω το ονομά μου, να με λένε Μπέσσυ.