Α-συνεπής

Πριν καμιά δεκαπενταριά χρόνια, έδινα ραντεβού για βόλτα με μια από τις καλύτερες μου φίλες (γεγονός που ισχύει ακόμη) σε ένα κεντρικό σημείο της επαρχιακής πόλης όπου μέναμε. Εγώ έφτανα δέκα λεπτά νωρίτερα στο ραντεβού, εκείνη τουλάχιστον μισή ώρα αργότερα. Αυτό συνέβαινε συνεχώς, στην ουσία η ώρα του ραντεβού ήταν φιάσκο. Πάντα περίμενα και πάντα αργούσε. Ένιωθα αρκετά ριγμένη, σε σημείο να σηκωθώ να φύγω, αλλά δεν το έκανα. Δεν χαλούσα τη φιλία μας για αυτή τη λεπτομέρεια. Ως προς αυτό, ήμουν το θύμα και εκείνη δεν ήταν συνεπής.

Φυσικά δεν είναι καθόλου εύκολο να είσαι συνεπής. Αν δεν είσαι ψυχαναγκαστικά συνεπής, αν δεν το έχεις στο dna σου, συνήθως θα απογοητεύεις τους άλλους για μικρά και μεγάλα πράγματα καθημερινά. Από το να αργήσεις σε ένα ραντεβού έως και γενικότερα να αθετήσεις τις υποσχέσεις σου, να πάρεις πίσω τις αποφάσεις σου.

Να παλεύεις με νύχια και με δόντια να απαγκιστρωθείς από το παρελθόν σου και μετά να το πασάρεις στους γύρω σου με νέο περιτύλιγμα και να περιμένεις να το δεχθούν. Να κανονίζεις επιχειρηματικά σχέδια με φιλενάδα σου, να της δίνεις το βήμα να ψάξει για ονόματα και ιδέες και μετά να το ξεκινάς μόνη σου. Να λες στα παιδιά σου ότι θα τους δώσεις γλυφειτζούρι μετά το φαγητό και μετά να τους λες όχι, πως τους κορόιδεψες μόνο και μόνο επειδή ήθελες να φάνε. Να πεις πως θα έρθεις και να μην έρθεις, να μην πάρεις τηλέφωνο, να μην πεις μια συγνώμη. Να δίνεις υποσχέσεις και να τις παίρνεις πίσω. Να γεννάς παιδιά για να τα μεγαλώσεις και μετά να αποφασίζεις ότι μετά τις εννιά δεν διανυκτερεύεις ως μάνα, τα θέλεις στα κρεβάτια τους και γρήγορα, δεν είσαι 24ωρη μαμά.

(οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, πράγματα ή καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική αλλά αν καθρεφτίστηκες κάτι θα σημαίνει)

Εσένα λοιπόν, που δεν είσαι συνεπής και καθημερινά απογοητεύεις τους γύρω σου, τουλάχιστον παραδέξου το. Κοίταξε τον εαυτό σου στον καθρέφτη και πες την αλήθεια. Οι συνεπείς πάντα χάνουν. Αλλά τουλάχιστον κοιμούνται με ήσυχη τη συνείδησή τους τα βράδια.