Τι σου λείπει

"Κατέβα από τον καναπέ, μη μπαίνεις στο μπάνιο, πήγαινε στο μπάνιο, θέλει να της τραγουδήσεις ενώ κάνει τσίσα, όχι το κινητό μου, δεν φωνάζουμε, ναι μπορείς να ράψεις, ποιος έριξε το νερό, κοιμίσου, ησυχία, γιατί πατάς ξυπόλητη, δώστο στην αδερφή σου, μην τσιρίζετε, κλείστε την τηλεόραση, μην πετάς τους μαρκαδόρους στο πάτωμα, μπάνιο σε κάνω παιδί μου όχι βασανιστήριο, αχ έρχεται εκείνο το παιδάκι να σου φάει το φαγητό σου αν δεν το φας εσύ, όχι δεν θα βάλεις εσύ τις φακές στο πιάτο από την κατσαρόλα, δεν κάνουμε ντόινγκ ντόινγκ στο κρεβάτι, που είναι η άλλη παντόφλα σου, ψίχουλα ψίχουλα παντού ψίχουλα, ποια θα ντυθεί πρώτη, φεύγουμε, δεν πάμε πουθενά, μπορώ να βάλω την σκούπα τώρα που τέλειωσαν οι Umi zoomi;"

Δεν είναι βρε παιδί μου ότι παραπονιέμαι γιατί κάπου ανάμεσα στο χάος της καθημερινότητας καταφέρνω να είμαι δημιουργική και αρκούντως ευγενική με τα παιδιά μου (αν εξαιρέσεις κάτι μεσημέρια και βράδια που εναλλάξ οι μικρές αρνούνται κυριολεκτικά τον ύπνο και βγαίνει το πράσινο τερατάκι από μέσα μου). Τις τελευταίες δέκα μέρες, ο Δημήτρης λείπει αρκετά από το σπίτι λόγω δουλειάς και είμαστε γενικά σε survival mode. Δεν είναι ότι δεν τα καταφέρνω αλλά πραγματικά είναι σαν να κάνω ακροβατικά για να κρατάω τους πάντες ευχαριστημένους, ταισμένους, πλυμένους και χαρούμενους. Πραγματικά όλες εσείς οι μαμάδες που μένετε μόνες σας ή οι σύζυγοι ταξιδεύουν πολύ, πώς τα καταφέρνετε για πάντα;

The good part, ζωγραφίζοντας στη βεράντα.

Επειδή λοιπόν τα πράγματα έχουν αγριέψει, η Μιράντα απαιτεί και δεν μοιράζεται εύκολα (όταν πάρει αυτό που θέλει λέει με μειλίχιο τρόπο στην αδερφή της «τα μοιραζόμαστε τα πράγματα Νανάη»), η Δανάη ζητάει πράγματα που δεν αρμόζουν στην ηλικία της (να βάψει νύχια, να κυκλοφορει με τη μια μπρετέλα ριγμένη από τον ώμο, να βάλει τακούνια, κραγιόν κλπ), επειδή ο ύπνος τους (και μαζί και ο δικός μας) δεν είναι ποτέ σε ευθεία γραμμή και ιδιαίτερα το να τις κοιμίσω αρχίζει να με κουράζει απίστευτα, νομίζω είναι η κατάλληλη στιγμή να το γυρίσω. Να πουλήσω τρέλα, να χαμογελάσω, να κάνω ότι έτσι είναι η ζωή και πως αυτά να είναι τα προβλήματα σου κοπέλα μου. Να συνειδητοποιήσω ότι το πιο ανταποδοτικό πράγμα που έχω κάνει είναι το να είμαι μαμά. Να μην κλάψω, να αγνοήσω τα άπλυτα στο μπάνιο, τα καθαρά που περιμένουν να μπούν στη θέση τους και να ξαναγοράσω εκείνο το dry shampoo για τις δύσκολες εβδομάδες που δεν προλαβαίνω να λουστώ (ή φοβάμαι να λουστώ αφού κοιμηθούν για να μην τις ξυπνήσω). Ποιός φοβάται να λουστεί Θέε μου;

 

 Σέλφι Δανάης.

Σπάνιες στιγμές ύπνου πρέπει να απαθανατίζονται.

 

Ένα junior και λίγο mad tv, ο κόσμος της όλος.

 τα creative (αντιγράφω Pinterest) δημιουργικά μου moments

 

Όμως αν με ρωτούσες τι μου λείπει, θα σου έκανα πρόχειρα μια λίστα με τα παρακάτω, όπως μου έρχονται στο μυαλό αυτή τη στιγμή.

 

 

 

• Δυο χέρια ρεζέρβα, αποσπώμενα από το υπόλοιπο σώμα για να τα αφήνω στα κρεβάτια τους μετά το 45λεπτο που δεν έχουν καταφέρει να κοιμηθούν.

• Ένα πάτωμα που δεν τρίζει στο δωμάτιό τους ή ένα ορειβατικό σκοινί για να φτάσω μέχρι την πόρτα.

• Δύο πράγματα από ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ για να μην μαλώνουν, όταν η Δανάη παίρνει εκείνο το συγκεκριμένο μωρό (από τα τρεις χιλιάδες γυμνά μωρά που κυκλοφορούν στο σπίτι μας) ή όταν η Μιράντα παίρνει εκείνη την ξεμαλλιασμένη Barbie (από τις 10 Barbie που κυκλοφορούν ξεμαλλιασμένες στο σπίτι μας).

• Ένα μαγικό «μαζευτή» παιχνιδιών στο τέλος της ημέρας.

• Ένα μαζικό εξολοθρευτή όλων των κουνουπιών που παραμονεύουν πίσω από τη σίτα.

• Μια ξαπλώστρα, ένα φρέντο καπουτσίνο γλυκό, εκείνο το τσιγάρο και το μισοτελειωμένο βιβλίο και μια πισίνα μπροστά μου.

• Έναν σιγαστήρα για όλα τα σκυλιά της γειτονιάς (και για τους γείτονες ενίοτε).

• Ένα μανικιούρ και ένα πεντικιούρ.

• Πρέτζελ για πρωινό κάθε πρωί.

• Βόλτα στο H&M και στο Zara με λεφτά χωρίς να με ακουμπάει κανείς.

• Ένα ραντεβού με τον άντρα μου.

• Άμεση απάντηση στο «τι θα φάμε αύριο;» κάθε βράδυ.

• Μια stand by φιλενάδα για τη Δανάη, που κάθε μέρα μου ζητάει να πάει ή να έρθει στο σπίτι μιας φίλης της (πλέον δεν της αρκεί ούτε η αδερφή της ούτε εγώ για το παιχνίδι)

• Μια «Παναγιώτα»

• Κάτι περισσότερο από small talk με μαμάδες, πραγματικό ταίριασμα και φιλία.

• Περισσότερη υπομονή (god help us).

 

 

 

 

 

με την ξαδέρφη τους

(όταν έρχεται, ξεχνάνε ότι υπάρχω, όταν φεύγει, γκρεμίζεται ο κόσμος τους)