Είναι σαν να είμαι σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Που και που λαμπυρίζει ένα φωτάκι και τρέχω να το φτάσω. Νιώθω αισιόδοξη, βρήκα το φως που θα λάμψει στη ζωή μου. Όμως το φωτάκι φαίνεται αχνό και μετά σβήνει. Σε λίγο θα ανάψει άλλο, θα στρέψω προς τα εκεί τις ελπίδες μου, θα αγνοήσω την ψυχραιμία μου, θα ενθουσιαστώ. Θα περιμένω. Αυτή η αναμονή είναι τόσο δύσκολη. Γιατί αυτό που περιμένεις μπορεί και να μη συμβεί ποτέ. Και να πρέπει να πλησιάσεις άλλο φως, να βρεις έναν τεχνητό τρόπο να φωτίσεις τη ζωή σου. Γιατί δεν μπορείς να ζεις άλλο στο σκοτάδι.
4 σχόλια:
se niotho apolita. ke ego sto idio domatio ime. min fovase den ise moni.
filakia ke ipomoni.
xxxxxxxxxx
Psipsinel αχ με καταλαβαίνεις! Έλα να ανάψουμε τους φακούς μας να γεμίσει φως το δωμάτιο!
distihos i eutihos oi eterofotoi panta tha menoun eterofotoi... ektos ki an anakalipsoun tin floga pou vrisketai mesa tous kai dosoun tosi lampsi pou oloi xafnika tha theloun na einai giro tous!!! Os tote omos iparhoun autoi pou einai giro tous etsi apla gia tin zestasia pou dinoun apo to ligo fos pou pairnoun alla antanakloun toso ma toso entona!
Αδελφάκι, σε προορίζω για μέγα φιλόσοφο!
Δημοσίευση σχολίου