Αντιβίωση-επιβίωση

Τελευταία εβδομάδα του σχολείου και εμείς φυσικά είμαστε για άλλη μια φορά με αντιβίωση. Μας τσάκισε το σχολείο φέτος. Και τις δυο τις τρέλανε στις αρρώστιες, εναλλάξ, εβδομαδιαία. Αλλά αν κάποια έπαιρνε το χρυσό μετάλλιο είναι η μεγάλη. Που βήχει και βαράει συναγερμός. Που άλλες φορές πραγματικά κάνουμε πως δεν ακούμε, γιατί όχι δεν είναι δυνατόν να ΞΑΝΑΑΡΡΩΣΤΗΣΕ πάλι;

Και τι έχουμε κάνει λάθος; Έχει λάθος προσανατολισμό το σπίτι; Λάθος feng shui; Έχει υγρασία στα υπνοδωμάτια; Δεν τα ντύνουμε καλά; Δεν θήλασα 10 μήνες σερί; Δεν τρώνε τα φρούτα τους, τις βιταμίνες τους και τις εχινάκεες τους; Τι κάνουμε στραβά; Αυτή η αγάπη δεν τους βάζει χοντρή ασπίδα μπροστά κάθε φορά που ένα άρρωστο παιδάκι φταρνίζεται στην τάξη;

Μήπως δεν τα βγάζουμε πολύ έξω; Στον καθαρό αέρα; Μήπως τα βγάζουμε πάρα πολύ έξω; Στον αέρα;

Μήπως δεν σιδερώνω καλά τα ρούχα; Μήπως δεν αλλάζω συχνά σεντόνια;

Πόσες αρρώστιες μας έχουν μείνει; Έχουμε κάνει σχεδόν όλα τα τσεκ στη λίστα!

Έχουμε γίνει κολλητοί με τη γιατρό μας, που ούτως ή άλλως όμως την αγαπάμε τρελά!

Αλλά θα προτιμούσαμε να τη βλέπουμε λίγοοοοο πιο αραιά!

Αν ο χειμώνας μας ήταν πανωλεθρία με πνευμονίες, βρογχίτιδες, ωτίτιδες, πυρετούς ανεξήγητους, μύξες, βήχα, γαστρεντερίτιδες και όλα αυτά εις διπλούν, με το που αναρρώνει η μια να κολλάει η άλλη, τα καταφέραμε και πήγαμε ταξίδι στο Λονδίνο τον Μάιο! Και δεν αρρωστήσαμε! Ούτε πριν ούτε μετά! Και κρατάγαμε τις αναπνοές μας. Και ο πιλότος ήταν μια χαρά στα μυαλά του. Και δεν χάσαμε βαλίτσα. Και δεν χαθήκαμε και δεν χτυπήσαμε!

Και είχε και καλό καιρό!

Γιατί το είχαμε ανάγκη! Ένα καλό για τόσο στενάχωρες στιγμές μέσα στον χειμώνα!

Το θέλαμε!!!! Και τα καταφέραμε!

Και μας λείπουν ήδη οι νονοί της Μιράντας!!!

Και να, αυτές οι στιγμές είναι που αξίζουν, σαν διαλείμματα ανάμεσα στις αρρώστιες και τις κακές στιγμές. Και τις στεναχώριες.

Τις κοίμισα λέγοντας τους να σκέφτονται μόνο θετικά, έναν λαμπερό ήλιο πάνω από το κεφάλι τους, κι αυτές να παίζουνε ανέμελα με τα κουβαδάκια τους. Να λιώσουν στον ήλιο, χωρίς βήχα ρε φίλε, χωρίς Aerolin, χωρίς Flixotide, χωρίς αμπούλες για τη μύτη.

Και να περπατήσουν σε μια ευθεία, στο τεντωμένο σχοινί μέχρι την Α΄δημοτικού. Όλο ευθεία είναι.

Και δεν με νοιάζει τίποτα άλλο! Μόνο υγεία! Μόνο ευτυχισμένα ενσταντανέ στο instagram, μόνο γλυκές αγκαλιές και φιλιά από γρανίτες.