...με τη παλιοσύνδεση. Σκέφτομαι κάτι να μπω να γράψω και μέχρι να ανοίξει η παλιοσελίδα μου φεύγει η έμπνευση. Να χαρώ εγώ την adsl. Anyway ας το ξεχάσω προσωρινά. Η σελίδα άνοιξε και είναι όλη δικιά μου.
Χτες το βράδυ δεν είχαμε και πολλά κέφια για έξω. Όμως κανονίσαμε να βγούμε έτσι για αλλαγή. Πήγαμε στου Ψυρρή με το αυτοκίνητο. Κατά τις 12. Μέγα λάθος. Άντε να βρεις να παρκάρεις. Ευτυχώς εκείνη την ώρα τελειώνανε τα θέατρα και κάτι γινόταν. Μετά από τρεις γύρους βρήκα θέση σε ένα στενό δρομάκι και πάρκαρα με τη μία. Είμαι driver.
Πήγαμε στο Motel. Είχε, λέει η Ναυσικά, τους Sylicon Soul. Πηγαίνοντας το ακούσαμε και στο ραδιόφωνο. Ήταν big event. Μπήκαμε στις δωδεκάμισι. Νωρίς νωρίς δηλαδή. Ερημιά. Βρήκαμε και κάτσαμε στο μπαρ. Μαλώσαμε λίγο με τον μπάρμαν με τις καρό τιράντες για το που θα βάλουμε τα παλτό μας. Τελικά τα στριμώξαμε κάτω από ένα μπαράκι. Το μαγαζάκι γέμισε. Κόσμος από παντού. Λίγο δηθεν. Όλοι γνωστοί μεταξύ τους μου φαινόντουσαν. Είναι που δεν βγαίνουμε συχνά, δεν έχουμε στεκι. Αλλιώς θα παίζαμε σφαλιάρες με όλους εκεί μέσα. Ωραία μουσική δεν λέω. Dance. Ό,τι πρέπει για μένα που δεν χορεύω. Απλά κουνιέμαι. Πλάκα είχε όμως. Και 20 ευρώ η είσοδος. Φύγαμε κατά τις 3μιση. Στην έξοδο ένας μασκαράς έριξε σχεδόν όλο το ποτό του πάνω στην πλάτη μου. Μέχρι το βρακί μου πήγε. Δεν με κέρναγε κανένα σφηνάκι καλύτερα;
Χάρηκα που είδα τον Χαρούλη και τα κορίτσια. Ήταν μια ωραία, τυπική βραδιά. Αν δεν φόραγα κι εκείνα τα τακούνια τώρα θα ήμουν μια χαρά.
Χτες το βράδυ δεν είχαμε και πολλά κέφια για έξω. Όμως κανονίσαμε να βγούμε έτσι για αλλαγή. Πήγαμε στου Ψυρρή με το αυτοκίνητο. Κατά τις 12. Μέγα λάθος. Άντε να βρεις να παρκάρεις. Ευτυχώς εκείνη την ώρα τελειώνανε τα θέατρα και κάτι γινόταν. Μετά από τρεις γύρους βρήκα θέση σε ένα στενό δρομάκι και πάρκαρα με τη μία. Είμαι driver.
Πήγαμε στο Motel. Είχε, λέει η Ναυσικά, τους Sylicon Soul. Πηγαίνοντας το ακούσαμε και στο ραδιόφωνο. Ήταν big event. Μπήκαμε στις δωδεκάμισι. Νωρίς νωρίς δηλαδή. Ερημιά. Βρήκαμε και κάτσαμε στο μπαρ. Μαλώσαμε λίγο με τον μπάρμαν με τις καρό τιράντες για το που θα βάλουμε τα παλτό μας. Τελικά τα στριμώξαμε κάτω από ένα μπαράκι. Το μαγαζάκι γέμισε. Κόσμος από παντού. Λίγο δηθεν. Όλοι γνωστοί μεταξύ τους μου φαινόντουσαν. Είναι που δεν βγαίνουμε συχνά, δεν έχουμε στεκι. Αλλιώς θα παίζαμε σφαλιάρες με όλους εκεί μέσα. Ωραία μουσική δεν λέω. Dance. Ό,τι πρέπει για μένα που δεν χορεύω. Απλά κουνιέμαι. Πλάκα είχε όμως. Και 20 ευρώ η είσοδος. Φύγαμε κατά τις 3μιση. Στην έξοδο ένας μασκαράς έριξε σχεδόν όλο το ποτό του πάνω στην πλάτη μου. Μέχρι το βρακί μου πήγε. Δεν με κέρναγε κανένα σφηνάκι καλύτερα;
Χάρηκα που είδα τον Χαρούλη και τα κορίτσια. Ήταν μια ωραία, τυπική βραδιά. Αν δεν φόραγα κι εκείνα τα τακούνια τώρα θα ήμουν μια χαρά.
1 σχόλιο:
an mas voithouses ligo stin lista gia ton agio vasili kala tha itan... giati emeis pou se xeroume kai den mporoume na sou vroume douleia...kati prepei na sou paroume...gi'auto tha perimeneis ligo gia to doro sou outos oste na min einai kati proheiro...ki ase tin mama na leei oti den eimai sostos...kalio arga para haza!
Δημοσίευση σχολίου